Zondagmorgen
op de Onwaardsedijk. De eerste sneeuwklokjes in bloei. Gisteren ben ik
teruggegaan met mijn fototoestel en heb ik deze foto gemaakt. Het was
wel weer even zoeken waar ze precies stonden. Sneeuwklokjes lijken wit
door het weerkaatsen van het licht in luchtbelletjes tussen de
bladcellen. Knijp je een bloemblaadje fijn dan is het glashelder. Bij
gunstig weer kunnen er al vroeg in het voorjaar honingbijen en hommels
op vliegen. (Wikipedia) Vrijdag reed ik tijdens het bezorgen Ouddorp
binnen en zag daar de eerste krokussen in bloei staan. De dag er voor,
donderdag vorige week, moest ik naar Loenen in Gelderland. Geen fijne
rit. IJzel bij het vertrek en verder onderweg veel sneeuw. Gisteren
(maandag) een heerlijk voorjaarszonnetje. Het is touwtrekken in de
natuur. De winter en het voorjaar trekken beide aan het touw. De
ervaring leert dat het voorjaar aan het langste eind trekt.
De
rit van donderdag had alles te maken met de Brandrode Runderen.
Brandrode Runderen zijn een zeldzaam huisdierras. Wij hebben er twaalf.
Ze zijn zeldzaam geworden omdat ze economisch gezien zich niet konden
handhaven. Ik zit in een werkgroep die zich bezighoud met de afzet van
producten afkomstig van het Brandrode Rund. Dit gaat om kaas en vlees.
Vorig jaar hebben we een protocol uitgewerkt waardoor het Brandrode Rund
onder een presidium van Slowfood valt. We kregen de kans om deel te
nemen aan een programma Netwerken Multifunctionele Landbouw van het
ministerie. Met een eigen bijdrage en een subsidie van ca. € 6.000,00
gaan we aan de slag. Dit bedrag gaan we gebruiken om onderzoek te laten
doen en expertise van buiten in te huren. Om een zeldzaam huisdierras
tegen uitsterven te behoeden, moet je samenwerken en het dier of een
afgeleid product letterlijk en figuurlijk op de (menu)kaart zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten