even (3 weken) in Nieuw Zeeland / 3 weeks (only!) in New Zealand / 3 semaines seulement (hélàs!) en Nouvelle Zélande!....
en dan / nu alles en nog wat / des choses et d'autres ensuite / allerlei dann bzw. jetzt / other things which now matter (to me!)
Dat kan met een Avondje Gerechtigheid. Bestel hier onze heerlijke
Oeigoerse maaltijdbox, nodig je vrienden uit en bespreek samen wat er
speelt in de wereld.
Met het Avondje Gerechtigheid steun je de Oeigoeren door een beetje
van hun cultuur te proeven, de cultuur die in China wordt onderdrukt.
De box kost slechts 25 euro per persoon voor drie gangen.
Met de opbrengst, na aftrek van de kosten, steun je het werk van
Amnesty voor mensenrechten wereldwijd en steun je de Oeigoeren. Doe je
ook mee?
Wat zit er allemaal in de box?
Alle ingrediënten voor vijf Oeigoerse gerechten waarmee je een
driegangendiner op tafel zet. Je kunt kiezen uit een vegetarisch menu of
met biologisch lamsvlees voor vier of zes personen.
Een receptenboekje waarin wordt uitgelegd hoe je de gerechten bereidt.
Tips om er een echte Oeigoerse avond van te maken.
Meer informatie over de Oeigoeren en de schending van hun mensenrechten.
Kaartjes met vragen om naast veel plezier ook samen een goed gesprek te voeren.
Goed om te weten
Voor een Avondje Gerechtigheid werkt Amnesty samen met De Krat, de leverancier van duurzame maaltijdboxen.
We leveren in heel Nederland met uitzondering van de Waddeneilanden.
De boxen worden de hele maand juni op donderdag bezorgd. Je moet je
bestelling uiterlijk de zondag ervóór doorgeven. Dan kan je in het
weekend met je gasten genieten van een verse maaltijd.
Om de vijf gerechten klaar te maken, ga je zelf aan de slag. Je bent
ongeveer twee uur aan het koken. Dat kun je natuurlijk ook samen met je
gasten doen.
Het enige wat je al in huis hoeft te hebben is olijfolie & azijn, peper & zout, suiker & bloem.
Kan een Avondje Gerechtigheid nu wel?
Wij adviseren iedereen om de
richtlijnen van de overheid te volgen om verspreiding van het
coronavirus te voorkomen. Ontvang dus niet meer gasten dan is toegestaan
en houd je aan de regels. Bekijk de actuele regels op de website van de
rijksoverheid.
Ronaldo neemt het op voor water in plaats van cola
Wordt dit bericht niet goed weergegeven? Klik dan hier
Beste foodwatcher,
Coca-Cola is één van de topsponsors van FIFA, het EK en de Olympische
Spelen. Maar niet iedereen is het eens met de overweldigende
aanwezigheid van de frisdrankgigant op sportevenementen. Op een
persconferentie tijdens het EK zet de wereldberoemde voetballer Cristiano
Ronaldo de colaflesjes die voor zijn neus staan demonstratief opzij.
Vervolgens zet hij een flesje water centraal.
Is dit een voorbeeld dat meer topsporters en beroemdheden moeten
volgen? Wij vinden van wel! Vandaag vertelt jouw voedselwaakhond hier meer
over op tv.
Coca-Cola zet massaal in op marketing; het liefst ook via
topsporters, influencers en idolen. En daar heeft het bedrijf veel geld
voor over. Zo betaalt de multinational als topsponsor tussen de 18 en 32
miljoen euro per jaar aan de FIFA.
Dat doet Coca-Cola natuurlijk niet voor niets: het bedrijf weet
maar al te goed dat goede marketing tot veel meer verkoop en consumptie van
cola leidt. Zeker als de ongezonde frisdrank dankzij de associatie met
topsport ook nog eens een sportief en gezond imago krijgt. En dat terwijl
er in een flesje cola van 0,5 liter 13 klontjes suiker zitten…
FOODWATCH BIJ EENVANDAAG
Kijk vandaag naar EenVandaag op
NPO2. We geven vanuit foodwatch ons standpunt over de actie van
Ronaldo en sponsoring door de junkfoodindustrie.
Het is hoog tijd dat wereldsterren als Ronaldo het heft in
eigen hand nemen en sponsoring van ongezonde producten publiekelijk
afkeuren. En dat geldt niet alleen voor Ronaldo, maar ook voor andere
beroemdheden.
Wist je dat een foto van het populaire kinderidool Selena Gomez –
waarop ze poseert met een flesje Coca-Cola – de meest populaire
Instagram-post in een heel jaar tijd was? Hiermee bereikt en beïnvloedt de
frisdrankgigant gemakkelijk meer dan een miljoen mensen.
Door consumenten continu te verleiden met ongezonde
frisdrank, wordt de gezonde keuze bepaald niet makkelijker. Het
ziet er helaas niet naar uit dat sport en -evenementorganisaties sponsoring
stelselmatig zullen weigeren als het om ongezonde producten
gaat.
Foodwatch roept sterren en idolen op om, net als Ronaldo, het
goede voorbeeld te geven. Zie je voedselwaakhond in actie: kijk vandaag
naar foodwatch op tv!
Ook jij kan samen met foodwatch actievoeren! Heb je
onze e-mailactie 'Offensief
voor onze Gezondheid' al ondertekend? Voedingsbedrijven blijven
ons overstelpen met ongezonde producten en marketing. Roep de politieke
partijen op eindelijk effectieve maatregelen te nemen!
Met vriendelijke groet,
Elif Stepman, Campaigner
Ronaldo neemt het op voor water in plaats van cola
Heb jij je al aangemeld? Op 20 juni vieren we Wereldvluchtelingendag
met iedereen die vluchtelingen een warm hart toedraagt. Je bent van
harte welkom om zondagochtend vluchtelingen en andere gasten met
bijzondere verhalen te ontmoeten tijdens onze gezellige online talkshow Bakkie Doen?.
Laat je inspireren!
Hoe
is het om je land te moeten ontvluchten vanwege oorlog of geweld, hoe
is het om in een nieuw land je weg te moeten vinden? Maar ook hoe blijf
je je dromen en passies najagen in moeilijke omstandigheden, of het nou
gaat om voetbal of zingen. Nieuwsgierig hoe vluchtelingen en andere
gasten met
vallen, opstaan én humor hun weg weten te vinden in Nederland? Kijk dan
van 10.00 uur tot 11.00 uur naar onze talkshow Bakkie Doen?.
Onder leiding van Rocky Hehakaija (Nederlandse voetbalster) delen vluchtelingen hun bijzondere verhalen
met gasten zoals Bastiaan Ragas (zanger, schrijver en acteur), Tarak
Kharaboutli (oud-profvoetballer en international uit Syrië) en Dani van
Velthoven (winnaar Voice of Holland 2021). Bekijk het volledige programma en meld je nu aan voor de talkshow!
Tijdens de online Talkshow doen ambassadeurs Mo Hersi en Fatima Restom een heuse koffiechallenge. Wie van hen deelt (coronaproof!) de meeste bakkies koffie uit in een straat in Amersfoort? Deelnemers van de talkshow maken kans op een gratis Bakkie Doen? Koffiepakket met daarin heerlijke melanges van het duurzame koffiemerk Wakuli. Wil jij zo’n heerlijk koffiepakket?
Wil
jij vluchtelingen het steuntje in de rug geven dat zij nodig hebben om
een plekje te vinden in de Nederlandse samenleving? Bestel dan een van
de Bakkie Doen? producten in onze webshop. Met de symbolische Bakkie Doen? mok, (h)eerlijke Wakuli koffie, of een Bakkie steun draag je bij aan een betere toekomst voor vluchtelingen.
België neemt radicale stap: Congo wordt eigenaar roofkunst
Ongeveer
1 procent van de collectie van het AfricaMuseum in Tervuren is zeker
roofkunst, 40 procent van de collectie heeft een onduidelijke herkomst.Beeld BELGA
België
geeft Congo het eigenaarschap terug van alle geroofde objecten die zich
in de collectie van het AfricaMuseum in Tervuren bevinden.
De Belgische regering heeft een radicale stap aangekondigd in het
internationale debat over roofkunst: alle objecten in de collectie van
het AfricaMuseum die ooit aantoonbaar zijn geroofd uit de voormalige
Belgische kolonie Congo, worden eigendom van dat land. Het is aan Congo
het tempo van de teruggave te bepalen: de voorwerpen blijven in België
zolang Congo ze niet terug vraagt.
“We moeten weg van de symboolpolitiek”, zegt staatssecretaris Thomas Dermine zaterdag in dagblad De Standaard.
“Het is niet van ons, punt. Of er nu wel of niet mogelijkheden zijn om
het erfgoed te bewaren in Congo, heeft geen impact op het
eigenaarschap.”
Internationale trend
Daarmee loopt België internationaal voorop in het
restitutiebeleid. Wel is er al langer sprake van een trend. Zo maakte de
Nederlandse minister van Cultuur Ingrid van Engelshoven begin dit jaar
beleidsmaatregelen bekend voor het teruggeven van roofkunst. De Tweede
Kamer moet zich daar nog over buigen, maar het ligt in de bedoeling dat
landen van herkomst roofkunst en objecten van grote culturele waarden
kunnen opeisen. Duitsland is sinds enkele maanden in gesprek met Nigeria over teruggave van honderden objecten die behoren tot de ‘Benin Bronzes’, een in 1897 door de Britten geroofde kunstschat.
De Belgische regering komt met haar vrijdag genomen besluit
tegemoet aan een verzoek van de Congolese president Félix Tshisekedi.
Die vroeg in 2019 het Congolese erfgoed terug, toen hij het nieuwe
Museum voor Nationaal Erfgoed in de Congolese hoofdstad Kinshasa opende.
Tshisekedi benadrukte daarbij dat de overdracht geleidelijk moest
gebeuren, om goede bewaring van de stukken te garanderen.
‘Geschonken’ onder dwang?
Het museum in Tervuren, vlakbij Brussel, zal door deze beslissing
zeker niet leeglopen. Vaststaat dat 1 procent (883 stukken) van de
collectie onrechtmatig zijn verkregen, door diefstal, geweld of oorlog.
Van 50.000 stukken, oftewel 58 procent van de collectie, is volgens
Dermine onomstotelijk bewezen dat het gaat om rechtmatig verkregen
stukken via schenking of aankoop. Van ongeveer 40 procent is de
oorsprong moeilijker vast te stellen.
Dermine wil samen met Congo een bilaterale wetenschappelijke
commissie samenstellen om twijfelgevallen te onderzoeken. Het is niet
altijd duidelijk in hoeverre dwang werd toegepast als stukken werden
‘geschonken’ of verkocht. “Als het nodig is, zullen we ook het concept
‘onrechtmatig verkregen’ verbreden”, zegt Dermine.
De richtlijn moet ook gaan gelden voor andere Belgische musea, en
voor Rwanda en Burundi, waarover België na de Eerste Wereldoorlog
zeggenschap kreeg. Heikel punt is de teruggave van ruim tweehonderd
menselijke resten, zoals de schedel van de Afrikaanse slavenhandelaar
Lusinga in het Brusselse Museum voor Natuurwetenschappen.
Lees ook:
Wat te doen met roofkunst? ‘Ik zeg niet: alles moet terug’
Hoe kwam koloniaal erfgoed hier, en wat moeten we ermee? Roofkunst-expert Jos van Beurden wil de weg wijzen.
Griekenland bouwt een nieuw IJzeren Gordijn aan de oostgrens van
Europa. En verder: voor Ilja Leonard Pfeiffer lijkt het wel of hij Grand Hotel Europa
voor niets heeft geschreven. „De lotsbestemming van het massatoerisme,
waaraan Venetië zich heeft uitgeleverd, is de dood van Venetië.”
nieuw ijzeren gordijn
Griekenland bouwt langs zijn grens met Turkije een muur van trumpiaanse proporties. Vluchtelingen die het land willen bereiken, worden hardhandig aangepakt. „Je wordt gevangen genomen en ze slaan je terug de grens over.”
Een primeur voor Zeeland: over twee jaar wordt daar voor het eerst een Roze Zaterdag gehouden.
In 2023 is Goes de gaststad voor het evenement voor lhbti'ers, meldt Omroep Zeeland. Roze Zaterdag begint altijd met een oecumenische kerkdienst. Daarna is er een parade door de stad.
Het
is lang spannend geweest of Goes het evenement zou mogen organiseren.
Ook Enschede en Breda waren kandidaat. Maar de organisatie heeft nu zijn
voorkeur voor de Zeeuwse stad uitgesproken. "Wij denken dat de komst
van Roze Zaterdag een belangrijke positieve impuls kan geven aan de
bewustwording en acceptatie van seksuele en genderdiversiteit in Goes en
de hele provincie Zeeland", aldus Simon Timmerman op de website van Stichting Roze Zaterdagen Nederland.
"Lief zijn voor elkaar"
Die
uitspraak is een sneer naar de conservatieve politiek in een deel van
Zeeland. Dit voorjaar ontstond er discussie over het hijsen van de
regenboogvlag op Schouwen-Duiveland, meldt de regionale krant PZC.
In
Goes verliep de kandidaatstelling voor Roze Zaterdag ook niet zonder
problemen. In de gemeenteraad had vooral de SGP/ChristenUnie-fractie
grote bezwaren. "Het organiseren van dergelijke activiteiten behoort
niet tot de kerntaken van de gemeente en de financiële positie is van
dien aard dat wij een stevige pas op de plaats moeten maken", aldus de
partij in februari.
In
aanloop naar de beslissende vergadering begon een aantal Zeeuwse
coryfeeën een online campagne om de kandidaatstelling van Goes te
promoten. "Het zou niet uit moeten maken hoe je eruit ziet en op wie je
valt", aldus zanger Danny Vera in die campagne.
"Dat maakt allemaal geen reet uit. Laten we een beetje lief zijn voor
elkaar!" Toen de ondernemersorganisatie Goes Marketing bereid bleek tot
een bijdrage in de kosten (naar schatting 50.000 euro) besloot de
gemeente zich alsnog kandidaat te stellen.
Online vooruitblik
Roze
Zaterdag wordt elk jaar gehouden, maar verviel vorig jaar wegens
corona. De editie van dit jaar zou eigenlijk vandaag in Leeuwarden zijn,
maar dat is uitgesteld naar 16 oktober. Leeuwarden presenteerde wel een
online vooruitblik. Volgend jaar is Roze Zaterdag in Rotterdam.
Oud zijn is geen drama, betoogt oud-politica Hedy d’Ancona. “En
voor wie dat anders ervaart, is het troostend dat het niet al te lang
duurt.” Aan optimisten die toch moeite hebben met de onvermijdelijke
achteruitgang, kan haar nieuwe boek Vrolijk verval steun bieden.
In columnachtige teksten bespreekt d’Ancona ouderdomsverschijnselen als
euthanasie, onzichtbaar worden en handen die verschrompelen tot
perkament terwijl je erbij staat. Vrolijker is het om te lezen over late
liefdes, vel-seks en ’s ochtends opstaan met een plan in je hoofd.
D’Ancona (83) ontvangt in haar huis aan de Amsterdamse Amstel,
waar elke centimeter muur bekleed lijkt met kunst. Veel werk van haar
overleden partner en kunstenaar Aatje Veldhoen. Maar ook drie meter hoge
schilderijen van de prehistorische Venus van Willendorf. Voor de open
haard een bronzen beeldje van een vrouw die stofzuigt, getiteld
Filosloof. D’Ancona serveert koffie in koppen met konijntjes op een
lange glazen tafel, en schuift attent een kussentje onder de nieuwe knie
van de interviewer. “Ik heb ervaring want ik ben al voorzien, met twee
nieuwe heupen.”
De altijd activistische d’Ancona oogt tengerder dan ooit. Zij
heeft zich de laatste jaren toegelegd op spreken en schrijven over
ouderen. Als betrokkene bij twee fondsen die ouderen stimuleren aan
kunst te doen, raakte zij geïnspireerd en geïnteresseerd in ouderdom. In
2019 schreef zij teksten voor de expositie Levenskunst van de in
2018 overleden Veldhoen. “Dat boekje heb ik op de fiets naar allerlei
boekhandels gebracht. Het was snel uitverkocht en diverse uitgevers
vroegen mij daarna om een eigen boek schrijven.” Heel moeilijk die korte
teksten, zegt zij. “Ik had veel geschreven, politiek, lezingen,
bijdragen in bundels, vaak lange stukken. Maar kort formuleren met een
kop, staart en midden is best een ding.”
Het resultaat mag geslaagd heten vanwege de bekende d’Ancona-mix:
scherpe analyses, relativerende humor en activisme. Ze wijst op dikke
boeken, die in stapels op tafel liggen. “Die lees ik op vakantie. Het
dunne Vrolijk verval is voor tussendoor, en met alle mooie
illustraties een cadeautje voor jezelf.” Die illustraties zijn van
Rembrandt, Fiep Westendorp, Len Munnik, Yrrah en natuurlijk Aat
Veldhoen.
Respect, alleen omdat je bent blijven in- en uitademen?
In Vrolijk verval beschrijft d’Ancona de Nederlandse trend
om compassie en respect voor ouderen te tonen. “Onbegrijpelijk.
Respect, alleen omdat je bent blijven in- en uitademen?” Tegelijk
signaleert zij dat er bijna nooit 80-plussers zijn in de politiek of op
tv, ‘behalve als ze overlijden’. “Zij zijn zelfs afwezig in het
straatbeeld. Ik zeg niet dat je het land moet bespikkelen met oude dames
en heren, of dat je eeuwig op je positie moet blijven plakken. Feit is
dat er weinig oude rolmodellen zijn. Dat is ook een gemis voor hen die
met angst en beven naar ouder worden uitkijken. En voor jongeren is dat
beeld van eenzame, hulpbehoevende ouderen ook angstaanjagend.”
Stop met stereotyperingen en scheer ons niet over één kam,
schrijft d’Ancona. “Het is ook waanzin dat met de ouderdom wijsheid zou
komen. Oud zijn is wel een tijd voor verwondering, waarin je
onafhankelijk kunt zijn, zonder last te hebben van de blik van anderen.”
Als Europarlementariër zag zij in andere landen wel senior
collega’s. In de VS heb je president Joe Biden (78) en Kamervoorzitter
Nancy Pelosi van 81. “Zij krijgen hier vooral commentaar op hun
leeftijd, maar Biden heeft tot nu toe meer gedaan dan zijn
voorgangers.”
Zachte uitsluiting
De onzichtbaarheid van ouderen in Nederland noemt d’Ancona ‘zachte
uitsluiting’. “Terwijl je na je pensioen, ondanks het fysieke verval,
juist de tijd hebt aan een boeiende ontdekkingsreis te beginnen. Het op
een andere manier fijn kunt krijgen.” Zelf is ze met pianospelen
begonnen, en doet ze om de dag yoga via YouTube. “Op de toetsen ben ik
geen natuurtalent, maar daar gaat het niet om. Het is leuk en goed voor
je hersens. Ik ga binnenkort met een vriend die het beter kan
samenspelen.”
Soms vraagt een kennis uit haar politieke loopbaan aan d’Ancona:
‘Doe jij nog wat?’ “Dan bedoelt zo’n man niet de trap een lekker sopje
geven, maar wil hij weten of je voorzitter bent van een belangrijke
commissie. Waarschijnlijk zitten ze er zelf mee dat ze toch misbaar
blijken. Dat is denk ik moeilijker voor mannen. Het is gek dat vrouwen
veel energieker en actiever zijn na hun 70ste. Kijk maar wie er musea en
toneelstukken aflopen en mantelzorgen.”
Heeft u ergens spijt van, terugkijkend op een lang leven?
“Wat moet ik met spijt? Natuurlijk geef ik mezelf voor een aantal
dingen geen plus. Ik had soms aardiger kunnen zijn. Maar als ik dingen
anders had gedaan, had ik die leuke kinderen misschien niet gehad. Ik
heb absoluut geen volmaakt leven geleid. Toch vind ik schuld en spijt
vreemde gevoelens. Ik kijk niet zoveel terug, maar geniet meer van de
dingen die ik nu doe.”
Dat is belangrijker dan trots zijn op mijn loopbaan, zegt ze. Ook
nuttig: ’s ochtends wakker worden met een plan in je hoofd. Dat concept
heet in Japan ikigai en is daar een belangrijk onderdeel bij vitaal
ouder worden. “Dat plan hoeft heus niet hoogdravend te zijn. Net zo goed
kun je je voornemen lekker de trappen te gaan dweilen. Als je ’s avonds
terugkijkt en constateert dat je gedaan hebt wat je wilde doen, geeft
dat het leven zin.”
Het beeldje de Filosloof van Maja van Hall.Beeld Maartje Geels
In Vrolijk verval schrijft d’Ancona hilarisch over de late
liefde, want – geloof het of niet – ook als 60-plusser is het mogelijk
een fijne partner te vinden: “Je accepteert het totaalpakket, dat
scheelt een hoop gemorrel. Geen zorgen om kinderen, maar een zee van
wederzijdse aandacht. Geen jaloezie. En levenslange trouw is ook al een
stuk makkelijker. De verrimpeling is wederzijds, en als je maar dicht
genoeg tegen de ander aan ligt, zie je het niet.”
D’Ancona noemt het simpele van elkaars ouwe lijf genieten
‘velseks’. Zij schrijft uit ervaring, want zij trof haar grote liefde
Aatje Veldhoen pas toen zij allebei rond de 60 waren. “We zijn bijna 23
jaar samen geweest. Aatje was gek van vrouwelijk naakt. Maar het leuke
is dat hij ook dol was op de lichamen van oude vrouwen en die wilde
vastleggen. Hij zette weleens een advertentie in de krant: schilder
zoekt oude vrouwen. Daar kwamen fiere types op af, die lak aan alles
hadden en trots waren op hun lijf.”
Gewoon is het nog steeds niet om oude lijven in volle glorie te
zien. Hoe kunnen we die natuurlijke seniorstaat dan leren accepteren?
D’Ancona weet dat de naaktkunst van Veldhoen vrouwen geholpen heeft om
zich gezien te voelen. Ook van de zestiger d’Ancona bestaat een blote
versie. Waar is die gebleven? “Dat interesseert me niet. De kinderen
hebben alles verdeeld en er is veel in musea gekomen.”
Gaat er na al die tijd met Aatje nog een andere, superlate liefde komen?
Nee, klinkt het beslist. “Het nare van de rouw gaat er met de
jaren wel vanaf, maar het gemis blijft. Hij is nog bij mij van mijn
kruin tot aan mijn tenen. Die onvolledigheid is best te doen als ik het
zie als een ander leven, waarin ik nieuwe dingen kan leren. Het is ook
realisme: ik wil een ander niet opschepen met mijn ziekte of
mantelzorger worden van een nog onbekende. Daarbij komt dat ik mezelf
heel goed bezig kan houden. Ik voel me nooit alleen en eenzaam. Die
eerste lockdown? Het leek wel vakantie! Ik heb zúlke dikke boeken
gelezen, kon echt lekker opschieten.”
Feminist tot in de kist. Wat betekent die uitspraak voor u?
“Ik blijf altijd de opgewonden boodschapper, de actievoerder. Dat
is ook mijn karakter. Als oorlogsoverlever heb ik de plicht er wat van
te maken.”
Is dat feminisme nog wel nodig?
“Gek dat er in Nederland vaak een voorbehoud bij dat woord wordt
gemaakt. Op de vraag of ze feminist zijn, zeggen vrouwen op hoge posten
in buurlanden volmondig: “Ja, wat denk je?” Denk aan #MeToo, online
vrouwenhaat of zorgtaken. Ik heb altijd fulltime gewerkt, en ben ook
nooit oppas-oma geweest, daarvoor had ik het veel te druk. Toch blijft
moeder zijn je achilleshiel. Zolang kinderen nog altijd iets meer van
de moeder zijn, is dat nadelig voor iedereen – ook voor vaders en
kinderen. Pas als we arbeidstijd verminderen richting deeltijdwerk voor
iedereen, kunnen we de verantwoordelijkheid eerlijk verdelen.”
Mevrouw Vlek, een prent van Aat Veldhoen.Beeld Aat Veldhoen
Binnen de PvdA is een Hedy d’Ancona leergang gestart voor jonge
vrouwen die de politiek in willen. “Vrouwelijke politici krijgen veel
bagger over zich heen. Als je ervaringen hoort van vrouwen uit
gemeenteraden en provinciale staten over mannelijke onderonsjes en
buitensluiting... Kijk hoe de burgemeester van Amsterdam wordt
behandeld. De Telegraaf ging in zijn berichtgeving al op haar los toen
ze Tweede Kamerlid was. Puur seksisme. En dan nog het allergruwelijkste
seksisme via anonieme sociale media. Wat Sylvana Simons en Sigrid Kaag
over zich heen krijgen. Wreed en misselijkmakend. Het stoorde mij dat
geen enkele mannelijke collega aan de bel trok en er schande van sprak
dat dit vrouwen overkomt. Dat is ook seksisme.”
D’Ancona ziet een duidelijk verband tussen emancipatie van vrouwen
en die van ouderen. “Ook ouderen moeten zich bevrijden uit de
voorgeschreven rol. Het gaat ook bij hen om zelfbeschikking en
zelfontplooiing, meepraten in plaats van besproken worden.”
Natuurlijk zit er een einde aan, ze beseft het als geen ander.
“Het enige wat ouderen zeker weten: dat je korter voor je hebt dan
achter je. Verval eindigt als het vogeltje echt dood is.” Tot die tijd
legt d’Ancona de lat hoog. Ze kan niet anders.
Baanbreker en politieke rot
Hedy d’Ancona (1937, Den Haag) was onder andere senator, negen jaar
Europarlementariër, staatssecretaris en vijf jaar minister van welzijn,
volksgezondheid en cultuur. In 1968 was zij medeoprichter van Man
Vrouw Maatschappij, en in 1972 medeoprichter van feministisch maandblad
Opzij. Haar joodse vader overleed aan het eind van de oorlog in een
concentratiekamp.
In 2002 kreeg zij de Aletta Jacobsprijs van de Rijksuniversiteit
Groningen, in 2017 hield zij de Socrateslezing voor het Humanistisch
Verbond. Vorige maand kreeg zij de Dr. J.P. van Praagprijs die om het
jaar wordt uitgereikt vanwege iemands bijdrage aan ‘humanisering van de
samenleving’.
Vrolijk verval door Hedy d’Ancona, Nijgh & Van Ditmar, 112 blz. € 12,50
Lees ook:
‘Het is de hoogste tijd voor emancipatie van ouderen’
Hedy d’Ancona riep in haar Socrateslezing de samenleving
vandaag op om anders naar ouderen te kijken. ‘We worden neergezet als
kostenpost, deerniswekkend zelfs.’
Lees ook:
Hedy d’Ancona: Ik schaam me voor mijn verwantschap met Israël
Israël bestaat op 14 mei zeventig jaar. Trouw vraagt vijf
bekende Nederlanders met Joodse wortels over hun band met de staat.
Vandaag: oud-PvdA-minister Hedy d’Ancona (80).
.jpg)
