Brief uit Rusland: 'Ik zit in een smerige cel, alleen, geïsoleerd van de rest'

18/10/13, 02:00

© epa. 'Ik zit alleen in een smerige cel, geïsoleerd van de rest', schrijft de Nederlandse Greenpeace-activiste Faiza Oulahsen in een brief.

De pers komt het grauwe Huis van Bewaring in Moermansk niet binnen. 'Je kunt een voedselpakket sturen', krijgt Volkskrantcorrespondent Olaf Koens te horen. 'Of een brief.' Dat doet hij, en Faiza Oulahsen schrijft hem terug over haar leven in de gevangenis. Vandaag dient het hoger beroep tegen de Greenpeace-activiste, die sinds 18 september vastzit wegens piraterij.

•  Ik wacht al twee weken op toestemming van de 'investigator' om een telefoontje te mogen plegen naar mijn familie

Beste Olaf,

Dank voor je brief. Ik kreeg 'm afgelopen maandag. Dank voor het boek! Ik was er ontzettend blij mee. Vrijwel alle boeken, net als alle brieven die mij worden gestuurd, krijg ik niet. Alles wat ik binnenkrijg is aan controle en censuur onderhevig. Oftewel, de openbaar aanklager en 'investigator' moeten het eerst gezien hebben. En in praktijk betekent dat, dat ik niks binnenkrijg.

Ik wacht overigens al twee weken op toestemming van de 'investigator' om een telefoontje te mogen plegen naar mijn familie, waar ik recht op heb. Maar voor die 'onzin' zal hij ook geen tijd hebben. Ik herinner me nog zijn grijns in de rechtszaal naar mij - zondag 29 sept - toen ik voor 2 maanden gearresteerd werd. Hij genoot ervan, alsof-ie wat voor elkaar had gekregen. Die jongen is niet eens een speler, hooguit een marionet die precies doet wat hij van bovenaf opgelegd krijgt. Triest.

Ik snak al dagen naar de brieven van mijn familie, vrienden en collega's. En welke brief weet zijn weg naar mijn cel in Murmansk te vinden? Die van een journalist, ha! Kan er wel om lachen.

• Ik zit in een smerige cel, alleen, geïsoleerd van rest

Gezien de omstandigheden gaat het goed met mij op dit moment. Ik zit in een smerige cel, alleen, geïsoleerd van rest. Ook de Russische gevangenen zie ik niet, hooguit bij toeval vang ik een glim [op] op de gang. Zo nu en dan kruipt er een rat over de vloer. Ben afgevallen en slaap slecht, maar ik loop nog rond met een rechte rug. Dus nee, geen Russische celgenote helaas. Had het gezelschap wel fijn gevonden en bovendien wat sneller wegwijs kunnen worden hier. De taal barrière is groot, communiceren gaat stroef.

De mannelijke opvarenden hebben (althans een groot naar mijn weten) wel Russische celgenoten. Niet vreemd, we hebben met 30 greenpeacers Murmansk overspoeld, dus het is niet verbazingwekkend dat ze niet iedereen alleen in een cel kunnen zetten.

•  Ik heb nog hoop, ik moet wel, dat houdt mij op de been

We hebben een uur per dag 'goeljat' (letterlijk wandelen, red.), hoogtepunt van mijn dag.  Dat is wanneer we even kunnen 'luchten'; rondlopen in een donkere betonnen ruimte van ca. 5 bij 5 meter, de hemel kun  je met enig geluk door de kieren van het verrotte en lekkende zien.

Natuurlijk hadden we ingeschat wat voor scenario's (best & worst) konden voorvallen, en dat ze ons met onrechtmatige middelen en dreigingen weg zouden proberen te jagen. Is eerder gebeurd. Echter, dat we met 30 man in de cel zouden belanden, met een celstraf van 15 jaar boven het hoofd had ik niet verwacht. Ik wist dat niets onmogelijk is als je met de Russische autoriteiten te maken hebt, maar de huidige situatie achtte ik onwaarschijnlijk.

Ik heb nog hoop, ik moet wel, dat houdt mij op de been. Feit blijft dat er van alles kan gebeuren, anders zou Rusland Rusland niet zijn.

Warme groet,
Faiza Oulahsen

• © fragment van de brief. Het slot van de brief van Faiza Oulahsen