Syrië, officieel de Arabische Republiek Syrië, is een land in het Midden-Oosten. Het grenst in het westen aan de Middellandse Zee, in het noorden aan Turkije, in het oosten en zuidoosten aan Irak, in het zuiden aan Jordanië en in het zuidwesten aan Libanon en Israël. Een deel van Syrië, de Golanhoogvlakte, is door Israël bezet. De Eufraat doorsnijdt het land van noordwest naar zuidoost. De hoofdstad is Damascus. Andere grote steden zijn Aleppo, Homs, Hama en Latakia.
Syrië wordt wel de bakermat van het christelijk geloof genoemd, omdat de apostel Paulus hier zijn zendingstocht door Klein-Azië begon. Bekend uit het Bijbelboek Handelingen van de Apostelen is het verhaal dat Paulus, de joodse christenvervolger, op weg naar Damascus een visioen kreeg, zich bekeerde en vervolgens het christendom ging prediken.
In Syrië vindt men de vroegste christelijke kerken, zoals de Huiskerk van Dura Europos. Thans is circa 10 procent van de bevolking christen.
De hoofdstad Damascus, waarschijnlijk de oudste bewoonde stad ter wereld.
De bevolking bestaat tussen 65% en 85% uit Arabieren, tussen 5% en 15% uit Bedoeïenen, 9% Koerden, tussen 1% en 5% uit Turken, en 3,4% uit Suryoye,[13] rond 1% uit Armeniërs, minder dan 1% uit Turkmenen.
Arabisch is de officiële taal en het Syrisch-Arabisch is de meest gesproken taal. Koerdisch wordt veel gesproken in de Koerdische gebieden van Syrië. Veel (hoger) opgeleide Syriërs spreken ook Frans en/of Engels. Onder de Armenen en Turkmenen wordt ook Armeens respectievelijk Turkmeens gesproken.
Voor de opkomst van het Arabisch was Aramees de lingua franca van de regio en deze taal wordt nog steeds gesproken door Arameeërs en Assyriërs. Het Syrisch wordt nog steeds gebruikt in de liturgie van enkele kerken. Bijzonder is ook dat het Westers neo-Aramees nog steeds wordt gesproken in het dorpje Ma'loula en enkele buurdorpjes.
Grote Moskee Damascus
Pauluspoort
Romeins amfitheater
Citadel van Aleppo
dode steden
In de 3e-eeuwse synagoge van Dura Europos zijn zeldzame joodse fresco's aangetroffen.
Latijnse inscriptie
Krak des Chevaliers 11de eeuw
Een eerste vesting op de plaats werd in 1031 opgericht voor de emir van Aleppo. De versterking werd tijdens de Eerste Kruistocht veroverd door Raymond IV van Toulouse, en in 1144 werd ze aan de Hospitaalridders gegeven.
Het kasteel is enkele malen zonder succes belegerd, onder andere door Nur ad-Din en zijn opvolger Saladin. In 1271 werd het met behulp van katapulten veroverd door de Mamelukken onder leiding van sultan Baibars. Jeruzalem was al gevallen, en het kasteel was een van de laatste Christelijke buitenposten. In plaats van 2000 man, werd het verdedigd door slechts 200. De kruisvaarders hebben zich uiteindelijk overgegeven, nadat een veilige aftocht naar Tripoli was onderhandeld. Sultan Baibars heeft het kasteel nog verder versterkt en verving de kapel door een moskee.
Ruïnes van PalmyraPalmyra of Tadmur, bijgenaamd Stad van Duizend Zuilen, is een Syrische archeologische locatie gelegen in het gouvernement Homs. Het is de meest bezochte bezienswaardigheid van Syrië.
Palmyra was een oase op de zijderoute en werd steenrijk doordat de inwoners reizende handelaren bescherming boden tegen overvallen van bedoeïenen. Zelf noemden ze hun stad Tadmoor (wonder of mirakel).
Bosra werd reeds genoemd in Egyptische hiërogliefen-teksten uit de 14e eeuw vóór Chr. De profeten Amos en Jesaja voorspelden de vernietiging van de stad zoals vermeld in het Oude Testament.
Vanaf de 4e eeuw vóór Chr was Bosra een stad van het Nabateense koninkrijk en werd tijdelijk de hoofdstad.
Het Nabateense rijk werd in 106 door de Romeinen veroverd. Onder de Romeinen heette de stad Nova Trajana Bostra en werd - vanaf 160 - de hoofdstad van de Romeinse provincie Arabia Petraea. De stad kende een grote bloei als handelsstad omdat ze op het kruispunt van diverse karavaanroutes lag, waaronder één route naar de Rode Zee.
In de Byzantijnse tijd was ze de zetel van een aartsbisdom. In de 6e eeuw werd de kathedraal van Bosra gebouwd, de eerste kerk met een rechthoekig grondplan en een grote ronde koepel.
Volgens overlevering situeert de Bahira-legende zich in Bosra. De jonge profeet Mohammed zou - op reis met zijn oom Aboe Talib - een christelijke monnik, Bahira genaamd, hebben ontmoet. Deze voorspelde hem een grote toekomst tegemoet te gaan.
Bosra was de eerste Syrische stad die veroverd werd door de Arabieren onder Aboe Bakr in 632. De stad bleef een belangrijke handelsstad en floreerde omdat ze gelegen was langs de handels- en pelgrimsroute tussen Damascus en Mekka.
Syrië wordt wel de bakermat van het christelijk geloof genoemd, omdat de apostel Paulus hier zijn zendingstocht door Klein-Azië begon. Bekend uit het Bijbelboek Handelingen van de Apostelen is het verhaal dat Paulus, de joodse christenvervolger, op weg naar Damascus een visioen kreeg, zich bekeerde en vervolgens het christendom ging prediken.
In Syrië vindt men de vroegste christelijke kerken, zoals de Huiskerk van Dura Europos. Thans is circa 10 procent van de bevolking christen.
De hoofdstad Damascus, waarschijnlijk de oudste bewoonde stad ter wereld.
De bevolking bestaat tussen 65% en 85% uit Arabieren, tussen 5% en 15% uit Bedoeïenen, 9% Koerden, tussen 1% en 5% uit Turken, en 3,4% uit Suryoye,[13] rond 1% uit Armeniërs, minder dan 1% uit Turkmenen.
Arabisch is de officiële taal en het Syrisch-Arabisch is de meest gesproken taal. Koerdisch wordt veel gesproken in de Koerdische gebieden van Syrië. Veel (hoger) opgeleide Syriërs spreken ook Frans en/of Engels. Onder de Armenen en Turkmenen wordt ook Armeens respectievelijk Turkmeens gesproken.
Voor de opkomst van het Arabisch was Aramees de lingua franca van de regio en deze taal wordt nog steeds gesproken door Arameeërs en Assyriërs. Het Syrisch wordt nog steeds gebruikt in de liturgie van enkele kerken. Bijzonder is ook dat het Westers neo-Aramees nog steeds wordt gesproken in het dorpje Ma'loula en enkele buurdorpjes.
Grote Moskee Damascus
Pauluspoort
Romeins amfitheater
Citadel van Aleppo
dode steden
In de 3e-eeuwse synagoge van Dura Europos zijn zeldzame joodse fresco's aangetroffen.
Latijnse inscriptie
Krak des Chevaliers 11de eeuw
Een eerste vesting op de plaats werd in 1031 opgericht voor de emir van Aleppo. De versterking werd tijdens de Eerste Kruistocht veroverd door Raymond IV van Toulouse, en in 1144 werd ze aan de Hospitaalridders gegeven.
Het kasteel is enkele malen zonder succes belegerd, onder andere door Nur ad-Din en zijn opvolger Saladin. In 1271 werd het met behulp van katapulten veroverd door de Mamelukken onder leiding van sultan Baibars. Jeruzalem was al gevallen, en het kasteel was een van de laatste Christelijke buitenposten. In plaats van 2000 man, werd het verdedigd door slechts 200. De kruisvaarders hebben zich uiteindelijk overgegeven, nadat een veilige aftocht naar Tripoli was onderhandeld. Sultan Baibars heeft het kasteel nog verder versterkt en verving de kapel door een moskee.
Ruïnes van PalmyraPalmyra of Tadmur, bijgenaamd Stad van Duizend Zuilen, is een Syrische archeologische locatie gelegen in het gouvernement Homs. Het is de meest bezochte bezienswaardigheid van Syrië.
Palmyra was een oase op de zijderoute en werd steenrijk doordat de inwoners reizende handelaren bescherming boden tegen overvallen van bedoeïenen. Zelf noemden ze hun stad Tadmoor (wonder of mirakel).
Bosra werd reeds genoemd in Egyptische hiërogliefen-teksten uit de 14e eeuw vóór Chr. De profeten Amos en Jesaja voorspelden de vernietiging van de stad zoals vermeld in het Oude Testament.
Vanaf de 4e eeuw vóór Chr was Bosra een stad van het Nabateense koninkrijk en werd tijdelijk de hoofdstad.
Het Nabateense rijk werd in 106 door de Romeinen veroverd. Onder de Romeinen heette de stad Nova Trajana Bostra en werd - vanaf 160 - de hoofdstad van de Romeinse provincie Arabia Petraea. De stad kende een grote bloei als handelsstad omdat ze op het kruispunt van diverse karavaanroutes lag, waaronder één route naar de Rode Zee.
In de Byzantijnse tijd was ze de zetel van een aartsbisdom. In de 6e eeuw werd de kathedraal van Bosra gebouwd, de eerste kerk met een rechthoekig grondplan en een grote ronde koepel.
Volgens overlevering situeert de Bahira-legende zich in Bosra. De jonge profeet Mohammed zou - op reis met zijn oom Aboe Talib - een christelijke monnik, Bahira genaamd, hebben ontmoet. Deze voorspelde hem een grote toekomst tegemoet te gaan.
Bosra was de eerste Syrische stad die veroverd werd door de Arabieren onder Aboe Bakr in 632. De stad bleef een belangrijke handelsstad en floreerde omdat ze gelegen was langs de handels- en pelgrimsroute tussen Damascus en Mekka.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten