René Mijnders.
de wind veegt wolken langzaam in de horizon de lucht beweegt, de ruimte roert zich, tot struise kloeke vorm die naamloos, ongezien
geheim schildert hij
in schaduw van bonsai
met hemelse toets
de wind veegt wolken langzaam in de horizon de lucht beweegt, de ruimte roert zich, tot struise kloeke vorm die naamloos, ongezien
wolken begeleiden, wolken sturen ruw en ruigverwachte gedachten gedachte verwachting..... rommelig blijven in gesprekken, omdat je niet weet, of een ander jou formuleert. dan volgt het zwijgen, een stilte, die je niet verdragen kunt. alweer is weggeblazen. nieuwe wolken drijven dreigend aan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten