Kussen werd ontraden tijdens de persconferentie van de Libris Literatuurprijs
in Amsterdam. Wie de genomineerden wilde gelukwensen, kon dat beter met
een Indiase buiging of een kushand doen, zei stichtingsvoorzitter
Alexander Rinnooy Kan. Maar angst voor het coronavirus mocht de pret
niet drukken gisteren, al helemaal niet bij de zes uitverkoren auteurs:
Manon Uphoff, Marijke Schermer, Saskia de Coster,
Oek de Jong, Wessel te Gussinklo en Sander Kollaard. Zij maken met hun
romans kans op de Librisprijs die op 11 mei wordt uitgereikt.
In de literaire oogst van het afgelopen
jaar ontdekte de jury enkele trends: zo waren er veel sterke vrouwelijke
auteurs. Ook maakt de hond furore in de Nederlandse literatuur.
Opvallend is dat kleine, jonge uitgeverijen goed scoren. En verder is er
'de alom tegenwoordige autofictie': romans die geworteld zijn in het
eigen leven van de auteurs.
Twee boeken uit die categorie belandden
op de shortlist. In 'Vallen is als vliegen' vertelt Manon Uphoff de
'betoverende gruwelgeschiedenis' van de zusjes Holbein en hun almachtige
vader, de gezinsgod die 's nachts in een monster verandert. Saskia de
Coster beschrijft in 'Nachtouders' hoe ze worstelt met het moederschap,
in een taal die 'vitaal is als een pasgeboren baby'.
Ook over de stijl van Oek de Jong was de
jury te spreken: hij schreef 'Zwarte schuur', over de Zeeuwse
kunstschilder Maris, 'in zinnen die je niet lijkt te lezen maar te
beleven'. Wessel te Gussinklo brengt in 'De hoogstapelaar' de 'plotloze
monologue intérieur' van Ewout, een vervelend ventje dat toch weet te
fascineren. Marijke Schermer werpt in 'Liefde als dat het is' prangende
vragen op: wanneer wordt passie sleur? Kun je vrij zijn én gebonden?
De trendy hond duikt op in 'Uit het leven
van een hond' van Sander Kollaard, een diepzinnige roman over een
doodgewone man genaamd Henk, die niets wereldschokkends meemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten