woensdag 5 december 2012

Tunis, hoofdstad

Bourgade modeste placée dans l’ombre de Carthage, Kairouan puis Mahdia, elle est finalement désignée capitale le 20 septembre 1159.
Tunesië (Arabisch: تونس, Frans: Tunisie), officieel de Republiek Tunesië, is een land in Noord-Afrika grenzend aan Algerije en Libië en aan de Middellandse Zee. Het behoort tot de Maghreblanden, waartoe ook Marokko, Mauritanië, Algerije en Libië worden gerekend.
Tunesië wordt van oudsher bewoond door Berbers. Vanaf de 10e eeuw v.Chr. werden de kustgebieden gekoloniseerd door Feniciërs. Hun belangrijkste nederzetting, Carthago, was vanaf de 5e eeuw v.Chr. een geduchte concurrent voor het opkomende Romeinse Rijk. De climax van de strijd tussen de beide steden was de legendarische veldtocht naar Italië van de Carthaagse generaal Hannibal zoon van Hamilcar. In 146 v.Chr. werd Carthago door de Romeinen met de grond gelijk gemaakt en werd het huidige Tunesië ingelijfd bij het Romeinse rijk. In de late oudheid werd Tunesië eerst overheerst door de Vandalen, daarna door de Byzantijnen. In de 7e eeuw werd Tunesië ingenomen door de Arabieren, die de islam introduceerden.(...)Toen in de loop van de 19e eeuw de Bey in financiële moeilijkheden raakten, grepen de Fransen, die eerder al Algiers hadden ingenomen, hun kans en bezetten het land. Halverwege de 20e eeuw werd Tunesië zelfstandig: eerst als koninkrijk maar al spoedig daarna als republiek.
 De grondwet van Tunesië bepaalt dat haar staatsgodsdienst de islam is en dat enkel een moslim president kan worden. 98% van de bevolking is islamitisch. Het land is sinds de oprichting in 1969 lid van de Organisatie van de Islamitische Conferentie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten