dinsdag 29 maart 2011

het eerste gedicht van de bundel Springvossen / nagelaten gedichten

Zo eenvoudig als een waterdruppel
zo helder als een splinter berkehout,

omdat het veulen geduldig en voorzichtig
uit het paard valt en kan staan,

De vis als een metalen traan ontluikt
en kan vliegen, de mens after all

Moeizaam leert zwijgen en wegzijn
tussen zijn gewapend steenslag,

Zo eenvoudig, zo helder is het niet
wat ik overhoud wanneer ik
mijn pen heb neergelegd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten