| |||
| |||
| |||
| |||
|
maandag 28 februari 2011
statistieken: dat je het nog leuk gaat vinden! Et en plus, ça me plaît!
truc pour réagir (après plusieurs demandes)
pour enlever les cookies (?)(gâteaux, madeleines?): aller à Extra, Options, Privé et accepter les cookies d'une tierce personne.
tip, nu gedetailleerd
cookies verwijderen: naar Extra gaan, daar Opties, privacy en de cookies van derde (third party) accepteren, dan wordt je reactie geplaatst! succes
ik wist het wel (jullie ook?), het zijn echter slechts tips, hoor!
voor de reactie moet je een profiel kiezen (google of... waar je bent ingelogd) en om te plaatsen een code overnemen ter controle, dus 2 hele kleine stappen en dan klikken op plaatsen en dan...
ben ik erg blij! En Ada ook, natuurlijk!
ben ik erg blij! En Ada ook, natuurlijk!
een laatst bericht vóór.... ? / dernier message avant ....?
en nu wachten tot ik contact krijg met jullie allemaal, best spannend, wie en wat! / j'ai bien hâte de vous lire et curieuse du contenu: racontez alors!
probleem met reacties plaatsen?
Natuurlijk moet je inloggen, anders kan je geen reactie plaatsen. Hij moet wel 3rd party cookies in Firefox aan hebben staan, anders werkt het niet (staat standaard aan). Johan
zondag 27 februari 2011
légende possible pour mes photos de la Mer du Nord: Brel (who else?)
Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen,
Wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn,
Dan vecht mijn land... Mijn vlakke land...
En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen,
Wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn,
Dan vecht mijn land... Mijn vlakke land...
..........................................................
Wanneer de lage lucht vlak over het water scheert,
Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert,
Wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is,
Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is,
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt,
Wanneer de noordenwind er onze adem steelt,
Dan kraakt mijn land... Mijn vlakke land...
Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert,
Wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is,
Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is,
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt,
Wanneer de noordenwind er onze adem steelt,
Dan kraakt mijn land... Mijn vlakke land...
Avec la mer du Nord pour dernier terrain vague
Et des vagues de dunes pour arrêter les vagues
Et de vagues rochers que les marées dépassent
Et qui ont à jamais le coeur à marée basse
Avec infiniment de brumes à venir
Avec le vent d'Ouest, écoutez-le tenir
Le plat pays qui est le mien.
………………………………………………………………
melding / note
Roos kwam langs en.... ik kreeg van haar een digitaal fotolijstje, raad eens wie er in komt??? hulpje: Anne, Harry, Johan of... met 4 verwisselbare frontjes: luxe!!!
Roos est passée avec un cadeau: un cadre pour photo(s) numérique(s) et devinez qui sera sur la / les photo(s)
Roos est passée avec un cadeau: un cadre pour photo(s) numérique(s) et devinez qui sera sur la / les photo(s)
pour réagir, cliquez sur...
là, écrivez votre propre texte dans le cadre sous reageren (= réagir) et cliquez sur plaatsen (= placer)reacties (= réactions) en bas du texte
les Maori (petit précis d'histoire)
Les Maori sont les premiers habitants de la Nouvelle Zélande. Maori signifie “gens communs”.
Il ya quelques 800ans, ils ont mis pied sur l'île du Nord non habitée de la Nouvelle Zélande. Ils l’ont appelée Aotearoa, ce qui signifie le pays du long nuage blanc. C’est le dernier grand pays au monde à avoir été habité. D’après leurs récits, les Maori sont arrivés avec des Wakas (longues pirogues, n.d.t.) de Hawaiki. On ne sait pas de quelle île ou de quel pays du Pacifique il s’agit, on suppose que les Maori sont partis d’îles de Polynésie centrale.
La première rencontre entre Hollandais et Maori eut lieu en 1642. Le Capitaine Abel Tasman était en reconnaissance avec ses navires la “Zeehaen” et la “Heemskerck” dans la région du Pacifique. Il jeta l’ancre dans la Baie “golden bay” sur l’île du Sud. La rencontre ne se passa pas vraiment bien. Quatre morts et quelques blessés graves du côté néerlandais en fut le résultat. Tasman et son équipage firent vite demi-tour. Plus tard, le pays découvert reçut le nom de Nouvelle Zélande (donné par les cartographes (n.d.t.)
de Maori's
De Maori’s zijn de eerste bewoners van Nieuw-Zeeland. Het woord Maori betekent ‘gewone mensen’. Zo’n 800 jaar geleden zetten ze voet aan wal op het onbewoonde Noordeiland van Nieuw-Zeeland. Ze noemden het Aotearoa dat land van de lange witte wolk betekent. Nieuw-Zeeland is het laatste grote land op aarde dat werd bevolkt. Volgens hun eigen vertellingen kwamen de Maori’s met Waka’s van Hawaiki. Het is niet bekend welk specifiek (ei)land dit is, er wordt aangenomen dat de Maori’s van eilanden in centraal-Polynesië vertrokken.
De eerste ontmoeting
In 1642 was de eerste ontmoeting tussen Hollanders en Maori’s. Kapitein Abel Tasman verkende met zijn schepen ‘de Zeehaen’ en ‘de Heemskerck’ het Stille Zuidzeegebied. Hij legde aan bij Golden Bay op het Zuidereiland. Deze ontmoeting verliep niet bepaald vriendschappelijk. Vier doden en enkele zwaargewonden aan Nederlandse zijde waren het resultaat. Tasman en zijn bemanning maakten snel rechtsomkeert. Later kreeg het ontdekte gebied de naam Nieuw-Zeeland.
De eerste ontmoeting
In 1642 was de eerste ontmoeting tussen Hollanders en Maori’s. Kapitein Abel Tasman verkende met zijn schepen ‘de Zeehaen’ en ‘de Heemskerck’ het Stille Zuidzeegebied. Hij legde aan bij Golden Bay op het Zuidereiland. Deze ontmoeting verliep niet bepaald vriendschappelijk. Vier doden en enkele zwaargewonden aan Nederlandse zijde waren het resultaat. Tasman en zijn bemanning maakten snel rechtsomkeert. Later kreeg het ontdekte gebied de naam Nieuw-Zeeland.
parfois tout est éternel
c'est le titre du recueil de Leo Vroman (auteur du poème traduit librement)
pensant ici aux protestations là-bas
Mais comment puis-je (Leo Vroman, né en 1915)
Mais comment puis-je arrêter la folie des grandeurs
Des présidents, généraux et procureurs
quand je caquète, petit page,
d’un inaudible tapage.
Comment puis-je empêcher
Qui’ils occupent un pays sans raison
Et que j'en paye l’addition?
Ah laissez-moi confit dans mon malheur
Laissons nous tous de préférence
Écrire sur les narcisses en fleur.
denkend hier aan de protesten daar
Hoe kan ik toch (Leo Vroman: uit Soms is alles eeuwig)
Hoe kan ik toch die grootheidswaan
van president en generaal
klein als ik kakel, tegengaan
met mijn onhoorbare kabaal?
Hoe kan ik als I mens beletten
dat zij zomaar een land bezetten
en ik de rekening betaal?
Ach laat mij maar zielig blijven,
laat ons liever allemaal
over trompetnarcissen schrijven.
Hoe kan ik toch die grootheidswaan
van president en generaal
klein als ik kakel, tegengaan
met mijn onhoorbare kabaal?
Hoe kan ik als I mens beletten
dat zij zomaar een land bezetten
en ik de rekening betaal?
Ach laat mij maar zielig blijven,
laat ons liever allemaal
over trompetnarcissen schrijven.
zaterdag 26 februari 2011
reliée à vous par un super câble
que j'ai du mal à lâcher, bon, je le fais, alors bonne nuit à vous et à Ada, bonne journée! Bises, Brigitte
nog steeds verbonden
ja, ik kan het niet loslaten, de verbintenis met jullie en vooral met Ada, die daar alleen zit, voel ik op die manier, hou ik in stand, hier boven op mijn studeerkamer, terwijl ik tik, tik. Toch moet ik afscheid nemen, wat een verslaving, de mail, onder welke vorm dan ook! Groetjes aan jullie, slaap ze en aan Ada: een fijne dag!
Leo Vroman (uit Tweede verschiet)
De grote tuin
De grondwet van de aarde
is langs de kanten
van wegen en paden
nu al uit planten
en bloemen te raden:
Waarom hier dit gras?
Omdat iemand zo pas
of ooit, zeg maar ooit
een eeuw geleden
langs is gereden
een zijn bakjeas
had leeg gestrooid.
Waarom daar die planten?
Daar heeft een tante
op een deken gezeten
en bessen gegeten.
Hier was gehoest,
hier gebloed, daar geroest
van onze aarde
de vrede verklaarde.
Wat vroegen de muren
van steden stonden,
verstomd zijn de monden,
verstomd hun culturen,
worden figuren
van bloemen gevonden.
Sierlijke vlagen
en wind en regen
zullen de wegen
als water vervagen,
maar eens zal dit kleed
van bloemen misschien
van verre gezien
die tekens vertonen
alsof wij nog wonen
op deze planeet.
De grondwet van de aarde
is langs de kanten
van wegen en paden
nu al uit planten
en bloemen te raden:
Waarom hier dit gras?
Omdat iemand zo pas
of ooit, zeg maar ooit
een eeuw geleden
langs is gereden
een zijn bakjeas
had leeg gestrooid.
Waarom daar die planten?
Daar heeft een tante
op een deken gezeten
en bessen gegeten.
Hier was gehoest,
hier gebloed, daar geroest
van onze aarde
de vrede verklaarde.
Wat vroegen de muren
van steden stonden,
verstomd zijn de monden,
verstomd hun culturen,
worden figuren
van bloemen gevonden.
Sierlijke vlagen
en wind en regen
zullen de wegen
als water vervagen,
maar eens zal dit kleed
van bloemen misschien
van verre gezien
die tekens vertonen
alsof wij nog wonen
op deze planeet.
Leo Vroman (uit Tweede verschiet)
De druppel en de regen
een druppel was deel van een regen.
daar kon die druppel niet tegen.
"Dat kan niet doorgaan op den duur"
zei die druppel tot zijn buur
(een drop die tegen beter weten
meende onkel Hein te heten)
"Omdat we aan het vallen zijn?"
vroeg de zeer bewuste Hein.
"Nee, vallen dat bedoel ik niet;
deel van iets abstracts " zei Piet,
"wat is regen zonder drop?".
Nee, zei Hein, "daar val ik op,
voor mijn part ben ik in een wip
een deeltje van een groot begrip
en hou eens eventjes je mond
want we zijn bijna op de grond".
Maar Piet riep nu verhit van woede:
"En zal die regen ons vergoeden?!"
Toen, voelend dat hij ging verdampen,
wou hij zich nog aan Hein vastklampen,
riep:"Hein! Ik heb me toch vergist!"
en steeg op als ietsje mist.
Moraal:
Je hoeft heus geen gelijk te krijgen
om de waarheid te ontstijgen.
Of
Als noemen wij ons Piet of Hein
we blijven even groot als klein.
een druppel was deel van een regen.
daar kon die druppel niet tegen.
"Dat kan niet doorgaan op den duur"
zei die druppel tot zijn buur
(een drop die tegen beter weten
meende onkel Hein te heten)
"Omdat we aan het vallen zijn?"
vroeg de zeer bewuste Hein.
"Nee, vallen dat bedoel ik niet;
deel van iets abstracts " zei Piet,
"wat is regen zonder drop?".
Nee, zei Hein, "daar val ik op,
voor mijn part ben ik in een wip
een deeltje van een groot begrip
en hou eens eventjes je mond
want we zijn bijna op de grond".
Maar Piet riep nu verhit van woede:
"En zal die regen ons vergoeden?!"
Toen, voelend dat hij ging verdampen,
wou hij zich nog aan Hein vastklampen,
riep:"Hein! Ik heb me toch vergist!"
en steeg op als ietsje mist.
Moraal:
Je hoeft heus geen gelijk te krijgen
om de waarheid te ontstijgen.
Of
Als noemen wij ons Piet of Hein
we blijven even groot als klein.
Heimwee?! Mal du pays?
 |
 |
| Babette |
 |
| les deux soeurs |
 |
| Anne "ma grande" |
 |
| les hommes et leurs "gadgets" |
 |
| Sterre Veerle avec le gilet tricoté par Babette |
 |
| Sterremeisje |
 |
| en tête à tête avec Harry |
 |
| Johan, mon "grand" |
 |
| Harry |
Sur le départ
Bonjour tout le monde!
Me voilà prête pour le grand voyage, la seule chose importante encore à contrôler est le nombre de médicaments à emporter... Pour le reste, la Nouvelle Zélande étant un pays civilisé, on verra sur place. J'ai laissé assez de place dans la valise pour les trésors glanés en route.
Dans 3 nuits et 2 jours entiers, je prendrai l'avion pour Kula Lumpur, d'abord, ensuite direction Auckland, après une pause de 15h: pas trop mauvais pour s'habituer au décalage horaire. À mon arrivée, le 3 mars à midi passé, m'attend.Ada, mon amie. je me réjouis de la retrouver après 2 mois! Elle est en vadrouille, d'abord en Australie, où elle a campé dans l'outback (kangourou devant la tente, souris dans le sac) et dû affronter la solitude et le cyclône à Cairns. Depuis 15 jours, elle loge à Auckland, elle me sera un précieux guide.
On a l'intention d'y rester 2 jours (acclimatation) et de partir avec notre camping car vers le nord (Northland) jusqu'à la pointe extrême. Après, ça dépendra du temps, de l'humeur (et de l'âge du capitaine), Rotorua en Napier nous tentent... Mais les terres et la côte, moins que les villes. À suivre!
À vous, bon début de printemps, comptez 12 h en plus pour savoir à quelle heure, on vit là-bas.
Bises et à plus!
Brigitte
Me voilà prête pour le grand voyage, la seule chose importante encore à contrôler est le nombre de médicaments à emporter... Pour le reste, la Nouvelle Zélande étant un pays civilisé, on verra sur place. J'ai laissé assez de place dans la valise pour les trésors glanés en route.
Dans 3 nuits et 2 jours entiers, je prendrai l'avion pour Kula Lumpur, d'abord, ensuite direction Auckland, après une pause de 15h: pas trop mauvais pour s'habituer au décalage horaire. À mon arrivée, le 3 mars à midi passé, m'attend.Ada, mon amie. je me réjouis de la retrouver après 2 mois! Elle est en vadrouille, d'abord en Australie, où elle a campé dans l'outback (kangourou devant la tente, souris dans le sac) et dû affronter la solitude et le cyclône à Cairns. Depuis 15 jours, elle loge à Auckland, elle me sera un précieux guide.
On a l'intention d'y rester 2 jours (acclimatation) et de partir avec notre camping car vers le nord (Northland) jusqu'à la pointe extrême. Après, ça dépendra du temps, de l'humeur (et de l'âge du capitaine), Rotorua en Napier nous tentent... Mais les terres et la côte, moins que les villes. À suivre!
À vous, bon début de printemps, comptez 12 h en plus pour savoir à quelle heure, on vit là-bas.
Bises et à plus!
Brigitte
Het is bijna zo ver
Beste mensen,
ja, het is bijna zover, nog 3 nachten, 2 hele dagen en de reis kan beginnen. Ik ben er klaar voor: alles ingepakt, gecontroleerd en nog eens gecontroleerd, (het zal wel nog een keer gebeuren maandag), vooral het aantal medicijnen moet kloppen, voor de rest is Nieuw Zeeland een beschaafd land, dus neem ik zo min mogelijk mee (om dan zo veel mogelijk terug mee naar huis te kunnen in / vervoeren!!!)
Het druilerige weer hier zal ik zeker niet missen. Harry moet ik wel in het thuisland achterlaten (werk!), fijn dat het kan! Hem wens ik 3 rustige, zorgeloze, zonnige weken!
Hoogtepunt: mijn vriendin Ada wacht daar op me, haar zie ik na 2 maanden eindelijk terug! En ze kan me al wegwijs maken in Auckland: daar zit ze al 2 weken. Haar avonturen in Australië (bush / cycloon) en Auckland, dan direct van haar te horen, zullen wel die eerste dagen kleuren.
De bedoeling is dat we - naar een paar dagen in Auckland (acclimatiseren), met onze camper richting Northland rijden, helemaal naar het punt van het Noordereiland.
Voor straks wens ik jullie allen alvast een fijn begin van de lente.
Tot blogs! Brigitte
ja, het is bijna zover, nog 3 nachten, 2 hele dagen en de reis kan beginnen. Ik ben er klaar voor: alles ingepakt, gecontroleerd en nog eens gecontroleerd, (het zal wel nog een keer gebeuren maandag), vooral het aantal medicijnen moet kloppen, voor de rest is Nieuw Zeeland een beschaafd land, dus neem ik zo min mogelijk mee (om dan zo veel mogelijk terug mee naar huis te kunnen in / vervoeren!!!)
Het druilerige weer hier zal ik zeker niet missen. Harry moet ik wel in het thuisland achterlaten (werk!), fijn dat het kan! Hem wens ik 3 rustige, zorgeloze, zonnige weken!
Hoogtepunt: mijn vriendin Ada wacht daar op me, haar zie ik na 2 maanden eindelijk terug! En ze kan me al wegwijs maken in Auckland: daar zit ze al 2 weken. Haar avonturen in Australië (bush / cycloon) en Auckland, dan direct van haar te horen, zullen wel die eerste dagen kleuren.
De bedoeling is dat we - naar een paar dagen in Auckland (acclimatiseren), met onze camper richting Northland rijden, helemaal naar het punt van het Noordereiland.
Voor straks wens ik jullie allen alvast een fijn begin van de lente.
Tot blogs! Brigitte
Abonneren op:
Posts (Atom)