Onlangs ondertekende jij de petitie voor 10.000 pardonners, die – net als ik – al jarenlang vergeefs wachten op een Nederlands paspoort. Daarvoor wil ik je heel hartelijk bedanken. Ondanks dat ik hier al 27 jaar woon mag ik me nog steeds geen Nederlander noemen, kan ik geen huis kopen en mag ik niet stemmen. Ik voel mij hierdoor een tweederangsburger. Jouw steun, samen met die van ruim 40.000 anderen die de petitie ondertekenden, betekent veel voor me. Het geeft mij het gevoel dat ik er óók bij hoor. Nu de politiek nog. Help jij mee om 50.000 handtekeningen binnen te halen?

Moties in de Tweede Kamer In februari stemde de Tweede Kamer voor een motie om ons, pardonners, te laten naturaliseren. Even gloorde er hoop aan de horizon, maar de reactie van demissionair staatssecretaris Broekers-Knol smeet die deur weer keihard dicht. Zij kondigde aan eerst nader onderzoek te willen laten uitvoeren. Afgelopen dinsdag werd een nieuwe motie ingediend, waarin de regering gevraagd werd dit nieuwe onderzoek te schrappen en direct uitvoering te geven aan de in februari al aangenomen motie. Een meerderheid van de Kamer stemde hiermee in. Goed nieuws? Jazeker, maar zekerheid of de motie nu ook echt wordt uitgevoerd hebben we niet. Dus we gaan door met onze petitie!

Help mee nog meer mensen te bereiken! Op naar de 50.000 handtekeningen! Help jij mee? Vertel erover aan familie, vrienden en bekenden of deel onze posts op Facebook, Twitter, LinkedIn en via Whatsapp.Via de buttons kan je onze actie delen. Namens mijzelf en alle andere 10.000 pardonners, heel veel dank. Hartelijke groet, Yosef

'Ik zit de bloei van mijn leven, maar groei niet'

Marine (22) is rechtenstudent, maar zal later nooit rechter, officier van justitie of notaris kunnen worden. Ook zomaar op vakantie gaan of stemmen zit er niet in. En het is maar de vraag of ze ooit kan trouwen met haar grote liefde. Marine: ‘Ik besta niet meer in Armenië en de kans is groot dat ik ook in Nederland nooit écht zal bestaan.'

► Lees Marines verhaal