Op het nieuwe album van Nick Cave spoken zijn jongens rond
Rock
Wild God
Nick Cave & The Bad Seeds
★★★★
Nick Cave zei het van tevoren al: Wild God
is een ‘vreugdevolle’ plaat. Op zijn nieuwste wapenfeit samen met The
Bad Seeds laat hij direct zien het te menen. Het album opent met drie
tracks van een hoog hallelujah-gehalte, gospelsongs uit een extatische
kerkdienst.
Het is wel een beladen vreugde: Cave verloor in 2015 en 2022 twee van zijn zoons. Na het duistere Ghosteen uit 2019 gaan hij en zijn band nu dus weer richting het licht. Maar de geesten van zijn jongens spoken door het album.
Na die uitbundige eerste drie tracks is daar nummer vier, Joy, waarin zijn overleden tienerzoon hem aanspoort weer te gaan leven: ‘We’ve all had too much sorrow, now is the time for joy’. De zin ‘A ghost in giant sneakers, laughing stars around his head’ gaat door merg en been. Een hartverscheurend nummer waarin de joy uit de titel nergens te bespeuren is.
Haast spookachtig
Dat is op meer songs zo. Op Long Dark Night is Cave bang dat de duisternis terugkeert; Cinnamon Horses ademt meer de sfeer van een uitvaart dan van een zangerige kerkdienst. Conversion
begint als een ingetogen, haast spookachtig nummer, maar halverwege
komt er een koor om de hoek kijken en doet hoop opnieuw zijn intrede.
Dat koor horen we vaak op de plaat, misschien iets te. Neemt niet weg dat het resultaat vaak wonderschoon is, zoals in Final Rescue Attempt. Daar geeft de meerstemmigheid Caves boodschap ‘I will always love you’ meer kracht en een bepaalde wanhoop mee. Misschien is die wanhoop tekenend voor hoe graag Cave vreugde wil, maar die niet altijd kan vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten