‘Live in each season as it passes; breathe the air, drink the drink, taste the fruit, and resign yourself to the influence of the earth’ — HENRY DAVID THOREAU (1817-1862), filosoof, dichter en natuuronderzoeker Milah van Zuilen, Veluwe Kunstenaar en bosecoloog Milah van Zuilen (1998) doorkruist parken en bossen op zoek naar bladeren, boombast en aarde. Veldwerk vormt het fundament van haar praktijk — zonder vooraf opgelegde route verkent ze haar omgeving en verzamelt ze materialen voor haar werk: collages van organische materialen gerangschikt in nette, geometrische vlakken. De Veluwe vormt een terugkerend onderzoeksgebied van Van Zuilen. Voor de huidige tentoonstelling in het CODA Museum, observeerde ze de stuifzandgebieden die verstoord zijn door stikstof. In Stuifzand plaatst ze de symptomen en het tegengif van de aangetaste stikstofkringloop naast elkaar, zoals ze ook beide in het nationale park te vinden zijn: het sprankelend blauwe ‘maanstof’ van mineraalrijk Scandinavisch steenmeel, dat in boomaanplantprojecten wordt verspreid om de bodemgezondheid te verbeteren; de strogele aren van het pijpenstrootje (Molinia caerulea), een inheems gras dat floreert in zuurdere grond en daardoor andere flora verdringt; en de golvende schors van de grove den (Pinus sylvestris), die van nature de zuurgraad van de bodem verlaagt. Milah van Zuilen, Stuifzand Ze gebruikt het vierkant als metafoor — de ‘onnatuurlijke’ vorm weerspiegelt in haar werk de menselijke blik op de natuur, en de neiging die te ontleden, toe te eigenen en te ordenen in verschillende categorieën. Tegelijkertijd verwijst de vorm naar het kwadraat, het kader dat in veldwerk wordt gebruikt om binnen een afgebakend gebied de verspreiding van planten en dieren te bestuderen. Het werk van Milah van Zuilen is onderdeel van de groepsexpositie Holy Shit: Kunst over een veranderend landschap, dat nog t/m 30 november te zien is in CODA Museum in Apeldoorn. Naast het werk van Van Zuilen, zijn er sieraden van Beppe Kessler te zien en videowerk van Jeroen Jongeleen.