'Beatrix Ruf, laat Stedelijk brandpunt worden van de artistieke voorhoede'

OPINIE - Rutger Pontzen − 10/04/14, 11:23

© anp. Beatrix Ruf in het Stedelijk Museum.

commentaar Het Stedelijk Museum moet het enthousiasme van lokale kunstenaars en het publiek zien vast te houden, schrijft Rutger Pontzen in het commentaar van de Volkskrant.

•  En Amsterdam een aanzuigende werking krijgt voor een steeds breder wordend publiek dat het experiment niet schuwt.
• 
  © anp.
  Beatrix Ruf

Het museum is succesvol verbouwd en al weer ruim een jaar open. De bezoekers stromen toe (afgelopen jaar liefst 700 duizend). En begin deze week werd er een nieuwe directeur gepresenteerd die zich over een gebrek aan geld geen zorgen maakt.

Kortom, alle ingrediënten zijn vanaf nu aanwezig om het Stedelijk Museum in Amsterdam een stralende toekomst tegemoet te laten gaan. Vraag is alleen in welke richting die stralende toekomst ligt.

Om een voorzet te doen: het zou ervoor pleiten als Bea-trix Ruf, want zo heet het nieuwe artistieke boegbeeld, de banden aanhaalt met het talent dat zich ter plekke in Amsterdam voordoet. Dat het Stedelijk het gloeiende brandpunt wordt van de artistieke voorhoede van internationale allure, afkomstig van de lokale kunstopleidingen, galeries en kleinere kunstcentra. En Amsterdam een aanzuigende werking krijgt voor een steeds breder wordend publiek dat het experiment niet schuwt.

Dat klinkt provinciaals, maar is het niet.

•  'Wat? Bent u nog niet in het Stedelijk geweest? Moet u doen. Er schijnt daar iets te gisten.'

En vogue
In het mondiale kunstcircuit is het en vogue dat musea zich richten op een internationaal publiek met tentoonstellingen van kunstenaars die volstrekt inwisselbaar zijn. Of je nu naar Tokio vliegt, Los Angeles of Londen, veelal kom je dezelfde namen tegen in een vergelijkbare entourage van witte muren en houten vloeren.

Musea die (financieel) niet in deze competitie meespelen en gedwongen zijn na lange tijd van afwezigheid weer een naam op te bouwen, zoals het Stedelijk, kunnen zich hier het beste verre van houden.

Belangrijk is dat het Amsterdamse museum weer een stevig en prikkelend fundament krijgt. Met een eigenzinnige collectieopstelling en een even afwijkend expositieprogram. Waaruit een wervende naamsbekendheid ontstaat die eerst het nationale publiek en op den duur ook het buitenland nieuwsgierig weet te maken.

Het lijkt Beatrix Ruf op het lijf geschreven. Als Duitse in dienst van twee Zwitserse musea wist ze met een plaatselijke gebondenheid én kunst van internationale allure veel aandacht te trekken. Dat zou nu ook in Amsterdam kunnen lukken. 'Wat? Bent u nog niet in het Stedelijk geweest? Moet u doen. Er schijnt daar iets te gisten.'