Inleiding
In 2050 wonen naar verwachting bijna 10 miljard mensen op
aarde. De grootste bevolkingsgroei vindt plaats in Afrika. Dat is
toevallig ook het continent waar klimaatverandering het hardst toeslaat:
woestijn, droogteperioden en overstromingen. Meer mensen dus die minder
vruchtbare grond tot hun beschikking hebben. Hoe moeten al die monden
straks worden gevoed?
Over dit complexe vraagstuk heeft de Volkskrant in 2018 op een speciaal onlineplatform en in de krant een reeks interessante reportages, interviews en opinie-artikelen gepubliceerd onder de noemer van De Voedselzaak. Dit onlineproject met publicaties in de krant mondt nu uit in dit e-book, getiteld Hoe voeden we 10 miljard monden in 2050?
Het is goed als een redactie voorbij de hectiek van de nieuwsstroom kijkt en ontwikkelingen op lange termijn onderzoekt. Hoe zorgt Afrika dat het meer voedsel gaat produceren en minder afhankelijk wordt van import en buitenlandse multinationals?
In ons comfortabele land verliezen we de voedselproblemen in het buurcontinent makkelijk uit het oog, terwijl we er in feite veel mee te maken hebben. Dat komt aan de orde in de artikelen in dit boek. Zonder ingrijpen wordt een kop koffie een zeldzaamheid, kan chocola onbetaalbaar worden en blijven Afrikanen – verdreven door armoede of klimaatverandering – aan de poort van Europa rammelen.
Voor u denkt dat dit boekje louter ellende wordt: in Afrika wordt al volop gewerkt aan oplossingen. In een serie reportages laten we die ontwikkelingen zien. We gaan langs bij een gentech laboratorium in Oeganda waar ze aan superbananen knutselen, maar zien ook in Niger hoe juist oeroude technieken herontdekt worden om de woestijn te lijf te gaan. We staan ook stil bij de keerzijden van globalisering, zoals milieuschade of strijd om land. Voor de kust van Mauritanië visten eerst Europese en nu Chinese vissers de zee leeg, in Sierra Leone leidt een goedbedoeld internationaal hulpproject tot landroof. Akinwumi Adesina, president van de Afrikaanse ontwikkelingsbank, geeft zijn visie hoe het continent die problemen kan aanpakken.
Dit alles klinkt misschien als een ver-van-mijn-bedshow, maar wij Nederlandse consumenten hebben een grote impact op het dagelijks bestaan elders in de wereld. Door bijvoorbeeld de prijs van onze ananas in de supermarkt of die chocoladereep uit de snoepautomaat. Daarom proberen we voedselketens en productieprocessen te analyseren. Waar en hoe kan het beter? Wat kunt u zelf doen? Met duurzame recepten helpen we u op weg uw eigen klimaatdoelen op uw bord kunt realiseren.
Interessante kwesties, vind ik. In dit e-book willen we ze voor u inzichtelijk maken. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft.
Philippe Remarque, hoofdredacteur
Over dit complexe vraagstuk heeft de Volkskrant in 2018 op een speciaal onlineplatform en in de krant een reeks interessante reportages, interviews en opinie-artikelen gepubliceerd onder de noemer van De Voedselzaak. Dit onlineproject met publicaties in de krant mondt nu uit in dit e-book, getiteld Hoe voeden we 10 miljard monden in 2050?
Het is goed als een redactie voorbij de hectiek van de nieuwsstroom kijkt en ontwikkelingen op lange termijn onderzoekt. Hoe zorgt Afrika dat het meer voedsel gaat produceren en minder afhankelijk wordt van import en buitenlandse multinationals?
In ons comfortabele land verliezen we de voedselproblemen in het buurcontinent makkelijk uit het oog, terwijl we er in feite veel mee te maken hebben. Dat komt aan de orde in de artikelen in dit boek. Zonder ingrijpen wordt een kop koffie een zeldzaamheid, kan chocola onbetaalbaar worden en blijven Afrikanen – verdreven door armoede of klimaatverandering – aan de poort van Europa rammelen.
Voor u denkt dat dit boekje louter ellende wordt: in Afrika wordt al volop gewerkt aan oplossingen. In een serie reportages laten we die ontwikkelingen zien. We gaan langs bij een gentech laboratorium in Oeganda waar ze aan superbananen knutselen, maar zien ook in Niger hoe juist oeroude technieken herontdekt worden om de woestijn te lijf te gaan. We staan ook stil bij de keerzijden van globalisering, zoals milieuschade of strijd om land. Voor de kust van Mauritanië visten eerst Europese en nu Chinese vissers de zee leeg, in Sierra Leone leidt een goedbedoeld internationaal hulpproject tot landroof. Akinwumi Adesina, president van de Afrikaanse ontwikkelingsbank, geeft zijn visie hoe het continent die problemen kan aanpakken.
Dit alles klinkt misschien als een ver-van-mijn-bedshow, maar wij Nederlandse consumenten hebben een grote impact op het dagelijks bestaan elders in de wereld. Door bijvoorbeeld de prijs van onze ananas in de supermarkt of die chocoladereep uit de snoepautomaat. Daarom proberen we voedselketens en productieprocessen te analyseren. Waar en hoe kan het beter? Wat kunt u zelf doen? Met duurzame recepten helpen we u op weg uw eigen klimaatdoelen op uw bord kunt realiseren.
Interessante kwesties, vind ik. In dit e-book willen we ze voor u inzichtelijk maken. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft.
Philippe Remarque, hoofdredacteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten