Feest in India: Zoroastriërs vieren Nieuwjaar en proberen nóg blijer te zijn

© EPA. Een Zoroastrische familie bezoekt tijdens Pateti de vuurtempel in Mumbai.

Feest in.. Vreugdevuren of grootse optochten: elke dag wordt ergens op deze wereld wel uitgepakt om de goden gunstig te stemmen of iets bijzonders te vieren. Deze week vieren Indiase Zoroastriërs Pateti, een variant van het Iraanse Nowruz (Nieuwjaar), vertelt de Iraans-Zoroastrische Shirin Ghahramani. 'Blij zijn is een kunst. Wij proberen er elke dag een feestje van te maken.'

• 
  © EPA.
  Een Zoroastrische familie tijdens Nowruz in India.
• 
  © EPA.
  Nowruz-picknick in een park in Teheran, de hoofdstad van Iran.

Hoe kan het dat India een variant heeft van het Iraanse Nowruz?
'Zo'n 1.400 jaar geleden werden Zoroastriërs in Iran door moslims vermoord. Ze ontvluchtten daarom het land en trokken onder andere naar India. De Parsi - zoals de Indiase Zoroastriërs worden genoemd - probeerden hun oude geloof en gebruiken in India zo goed mogelijk na te leven. Ze hechtten veel waarde aan tradities. Een van die tradities was Nowruz, Nieuwjaar. De Parsi vieren dat nog altijd jaarlijks, maar wel op een andere dag dan in Iran.'

Waarom niet op dezelfde dag?
'Omdat we gebruik maken van verschillende kalenders. De kalender van de Parsi begint op het moment dat ze uit Iran zijn gevlucht en telt 360 dagen in een jaar. De Iraanse kalender telt 365 dagen en 6 uur. Om die reden hebben we niet zoals in Nederland om de 4 jaar een schrikkeldag. En Nieuwjaar valt elke keer weer op een andere datum, meestal rond 21 maart, het begin van de lente. De Parsi vieren Pateti, hun Nieuwjaar, dit keer op 20 augustus.'

• © EPA.

• 
  © EPA.
  Vuurtempel in Mumbai, India.

Vieren de Parsi Nieuwjaar op een andere manier dan hun Zoroastrische broeders in Iran?
'Het is min of meer hetzelfde als in Iran, alleen vieren de Parsi het minder uitbundig. Nieuwjaar duurt bij hen één dag, bij ons duurt het 13 dagen. Net als de Zoroastriërs in Iran kleden de Parsi zich tijdens Nieuwjaar mooi aan en gaan ze lekker eten. Ook reinigen ze het huis grondig en versieren het met bloemen. Het is gebruikelijk dat de Parsi tijdens deze dag een tempel bezoeken waar het heilige vuur brandt. Dat vuur hebben ze 1.400 jaar geleden tijdens hun vlucht uit Iran meegenomen en sindsdien is het nooit uitgegaan. Het vuur staat symbool voor het innerlijke van een mens en voor God. De Parsi biechten tijdens Nieuwjaar - iets dat wij niet doen.'
Zijn de Parsi soms orthodoxer dan jullie?
'Dat zou je wel kunnen stellen, ja. De Parsi hielden na hun vlucht streng vast aan hun geloof omdat ze bang waren dat tradities anders verloren zouden gaan. Waar zij bidden en biechten, wensen wij elkaar het beste toe. Om onze wensen in vervulling te laten gaan, roepen we soms de hulp van God in.'

Jullie geloven wel hetzelfde?
'Ja, ons gezamenlijke motto is dat we tijdens ons leven proberen goed te denken, goed te doen en goed te zeggen. Wat ons bindt, is het geloof in de mens. Je moet anderen helpen. Ook hechten we erg aan de natuur. Lucht, water, vuur en grond houden we schoon. En we proberen vier maanden in het jaar vegetarisch te eten.'

'Tijdens Nowruz - wat 'nieuwe dag' betekent - komen alle elementen van de natuur en het leven samen. Je begint opnieuw aan een jaar en probeert dat nóg beter te maken dan het voorgaande jaar. Als je bijvoorbeeld een probleem hebt met iemand, dan bel je diegene tijdens Nowruz op om het goed te maken.'

'We proberen alle dagen in het jaar blij te zijn. Blij zijn is een kunst. Daarom maken Zoroastriërs van elk moment een feest. In totaal hebben we ongeveer tachtig feestdagen in een jaar.'
Tachtig! Wat doen jullie tijdens al die feestdagen?
'Meestal gaan we de natuur in. We organiseren dan bijvoorbeeld een watergevecht, gaan zwemmen, maken een vuur, dansen en lezen zo nu en dan iets uit ons heilige boek. Tijdens de laatste dag van Nowruz gaan we picknicken in de natuur. In de dagen die daaraan voorafgaan, bezoeken we familie en tempels. We koken ook graag samen. Dan maken we een speciale soep waarvoor iedereen een onderdeel meeneemt, zodat we het echt samen bereiden.'

U woont sinds zeven jaar in Nederland. Heeft u hier ook zo'n feestelijk leven?
'Haha zeker, ik probeer hier de feestelijkheden gewoon voort te zetten, samen met de andere Zoroastriërs in Nederland. Onze stichting (de Stichting Zoroastristen Nederland, waar Ghahramani voorzitter van is, red.) telt nu 105 leden en we groeien rap. Afgelopen 3 jaar hebben we 30 mensen gedoopt. Een tempel hebben we hier nog niet, maar dat geeft niet: we bouwen gewoon een vuurtje en zijn blij. Dat is genoeg.'

• © EPA. Nowruz-viering in Afghanistan.
• © EPA. Nowruz in Irak.