Wageningse bosonderzoekers slaan alarm over het vermogen van het
Europese bos om extra CO2 vast te leggen. Beleidsmakers rekenen zich
rijk.
Trendbreuk
Het is voor het eerst dat bosbouwers een trendbreuk in Europa vaststellen. De omslag zit ergens tussen 2005 en 2010, blijkt uit de analyses. In die periode nam voor het eerst de totale bijgroei in Europees bos af, met 13 miljoen kubieke meter hout. Daarvoor was er altijd netto groei. Maar opmerkelijker: terwijl de groei in volume daalde, nam het bosoppervlak nog steeds licht toe. Voor een flink deel is die trendbreuk het natuurlijke gevolg van de geschiedenis van het bosareaal in Europa, bij elkaar zo'n 180 miljoen hectare natuur- en productiebossen van Finland tot Portugal en Polen.
Veel van dat areaal is het resultaat van herbebossing, met name na de Tweede Wereldoorlog. Zeker 50 miljoen hectare van al dat bos, aldus de analyse van de Wageningse onderzoekers, is oud en heeft onderhand een evenwichtssituatie bereikt. De groei is eruit, de opname van CO2 door nieuwe aangroei stokt; zo gaat dat in ouder en donkerder bos. Wat er nog moeizaam aan biomassa bijkomt, gaat er elders weer af door kap, ontbossing, storm en brand, insecten. Ander bosbeheer is volgens de onderzoekers in Nature in elk geval een deel van de oplossing. Het Europese bos is te oud en volgroeid.
Vernieuwing
Bosbeheerders moeten anders met de wouden omgaan, willen die een optimale rol in het klimaatbeleid kunnen spelen. Volgens Nabuurs betekent de huidige kentering mogelijk ook dat er een scherpere scheiding nodig is tussen natuur- en productiebossen. Natuurbos speelt in dat geval geen echte rol meer in de koolstofbalans van een land, maar productiebos des te meer.
'Daar moet de vernieuwing plaatsvinden via oogsten en nieuwe aanplant. En misschien ook wel wat minder omzichtig dan we nu gewend zijn', zegt de Wageningse onderzoeker. Hij schat dat met goed beleid de kentering in pakweg 10 tot 15 jaar weer in groei van de carbon sink kan worden omgebogen.
Trendbreuk
Het is voor het eerst dat bosbouwers een trendbreuk in Europa vaststellen. De omslag zit ergens tussen 2005 en 2010, blijkt uit de analyses. In die periode nam voor het eerst de totale bijgroei in Europees bos af, met 13 miljoen kubieke meter hout. Daarvoor was er altijd netto groei. Maar opmerkelijker: terwijl de groei in volume daalde, nam het bosoppervlak nog steeds licht toe. Voor een flink deel is die trendbreuk het natuurlijke gevolg van de geschiedenis van het bosareaal in Europa, bij elkaar zo'n 180 miljoen hectare natuur- en productiebossen van Finland tot Portugal en Polen.
Veel van dat areaal is het resultaat van herbebossing, met name na de Tweede Wereldoorlog. Zeker 50 miljoen hectare van al dat bos, aldus de analyse van de Wageningse onderzoekers, is oud en heeft onderhand een evenwichtssituatie bereikt. De groei is eruit, de opname van CO2 door nieuwe aangroei stokt; zo gaat dat in ouder en donkerder bos. Wat er nog moeizaam aan biomassa bijkomt, gaat er elders weer af door kap, ontbossing, storm en brand, insecten. Ander bosbeheer is volgens de onderzoekers in Nature in elk geval een deel van de oplossing. Het Europese bos is te oud en volgroeid.
Vernieuwing
Bosbeheerders moeten anders met de wouden omgaan, willen die een optimale rol in het klimaatbeleid kunnen spelen. Volgens Nabuurs betekent de huidige kentering mogelijk ook dat er een scherpere scheiding nodig is tussen natuur- en productiebossen. Natuurbos speelt in dat geval geen echte rol meer in de koolstofbalans van een land, maar productiebos des te meer.
'Daar moet de vernieuwing plaatsvinden via oogsten en nieuwe aanplant. En misschien ook wel wat minder omzichtig dan we nu gewend zijn', zegt de Wageningse onderzoeker. Hij schat dat met goed beleid de kentering in pakweg 10 tot 15 jaar weer in groei van de carbon sink kan worden omgebogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten