Dreigementen
De aap komt al snel uit de mouw. De
staatssecretaris is gezwicht voor de
dreigementen van de
voedingsindustrie.
Uit een uitgebreid onderzoek van Follow the Money (juli 2020), op basis van onder meer interne documenten, blijkt dat de industrie de suikertaks succesvol uit het Preventieakkoord heeft gewerkt. De industrielobby is zelfs zo succesvol, dat de suikertaks ook voor de komende jaren wordt tegengehouden. De Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI) dreigde eerder al: “Het Preventieakkoord is een afspraak tussen overheid, bedrijfsleven en gezondheidsorganisaties waarbij door alle partijen het commitment is gegeven om zonder wettelijke of fiscale maatregelen de stappen te zetten die nodig zijn. Mochten er nu desondanks dergelijke maatregelen genomen worden, dan is dit in strijd met de fundamenten van het akkoord.” Het Centraal Bureau Levensmiddelen (CBL) windt er ook geen doekjes om: “Als de ander zich niet aan de spelregels houdt, ben je zelf vrij om je er ook niet langer aan te houden.” Als er een suikertaks komt, wil de voedingsindustrie zich dus niet meer aan de afspraken van het Preventieakkoord houden - die overigens al behoorlijk slap zijn. Het is duidelijk wie de touwtjes hier in handen heeft. Niet de overheid, maar de industrie. Ook de grote steden van ons land krijgen niet de suikertaks waarop ze hebben gehoopt. Eind 2019 riepen de wethouders van Amsterdam, Rotterdam en Utrecht nog op tot een suikertaks op frisdranken. |
Lobby hier, lobby daar, overal lobby's
De Wereldgezondheidsorganisatie
(WHO) waarschuwt voor de intensieve lobby tegen
suikertaks:
“… het is
belangrijk om proactief op te treden tegen de
argumenten en inspanningen van de industrie om
zich te verzetten tegen de ontwikkeling en
uitvoering van belastingmaatregelen of de
effecten ervan af te
zwakken.”
De waarschuwing mag niet baten. De Nederlandse overheid baseert haar besluiten op de industrie, in plaats van op wetenschappelijk onderzoek. Winstbejag gaat blijkbaar boven de volksgezondheid. Al jaren lobbyt de industrie tegen een suikertaks, met argumenten als 'zelfregulering werkt beter dan een suikertaks' en 'taksen helpen niet tegen obesitas en diabetes'. Onzin, wijzen talrijke studies steeds opnieuw uit. |
We moeten massaal protesteren
Dit kunnen we echt niet zomaar laten
passeren. Het is ongehoord dat de industrie
zomaar haar zin krijgt, en wij geen
suikertaks.
Wereldwijd hebben 43 landen een suikertaks, die ook nog eens goed blijkt te werken. Geen reden dus om nog langer te wachten. Maak de staatssecretaris duidelijk dat er ook in Nederland een suikertaks moet komen. Wij willen een suikertaks: NU, niet straks. Zorg dat de industrielobby niet langer het beleid bepaalt. Het is ónze gezondheid. Het is dan ook dringend tijd dat het Ministerie eindelijk naar ons, de consumenten, luistert. |
Suikertaks, ja!
Waarom willen wij een suikertaks? Een
suikertaks leidt tot vierdubbele
winst:
1. Eerlijker: laat junkfoodfabrikanten betalen volgens het principe ‘de vervuiler betaalt’. 2. Gezondere producten: bedrijven stoppen minder suiker in hun producten om aan de suikertaks te ontkomen. 3. Gezondere mensen: de consumptie van ongezonde zoete dranken daalt. 4. Een lagere zorgpremie: In Groot-Brittannië gaat de opbrengst van de suikertaks naar het ministerie van Onderwijs, die het voor de bestrijding van obesitas inzet. In Nederland zou de opbrengst gestoken kunnen worden in verlaging van de zorgpremie voor iedereen. |
Met vriendelijke groet,
|
Elif Stepman,
Campaigner
Campaigner
|
||||||||||||||||||||||||||
Geen opmerkingen:
Een reactie posten