Lentezonnetje
Hij sloft langs het buffet en draagt het dienblad
zij zet volgens patroon het eten op het bord
van het ontbijtbuffet voor een actieprijsje
waar je als AOW’er blij van wordt.
Haar rond gezicht is vol van charmerimpels
hij leest háár op die vroege lentedag
sopt zijn croissantje in z’n kopje koffie
schenkt haar zijn mooiste tandeloze lach.
Zij lacht terug en zij genieten samen
van dit ontbijt, zo dagelijks gewoon
hij doet het zoetje in haar koffie
de liefde voert hier duidelijk de boventoon.
Dan, ongemerkt, hoor ik een melodietje
het zwiert zo langs het zoutvat mijn oren in.
De lentezon zat niet in hun ontbijtje
maar in hun ogen, als een wonderschoon begin.
Jolanda Holleman, 26-3-‘14
Geen opmerkingen:
Een reactie posten