Ontkomen aan complottheorieën over het coronavirus was al lastig:
sociale media staan er vol mee en ze vallen ongevraagd op de deurmat.
Maar sinds gisteren staan ze zelfs op de plank bij boekhandels. AKO en
Bruna bieden het tijdschrift Gezond verstand aan. Het blad stelt
onder andere dat Covid-19 slechts een griep is die door buitenlandse
machtshebbers wordt misbruikt om Nederland meer in hun macht te krijgen.
Ook van andere complottheorieën is het tijdschrift niet vies. Zo noemt
het de klimaatopwarming door menselijk handelen ‘een mythe’, geeft het
een alternatieve kijk op 9/11 en ontkent het de moordpoging op de
Russische oppositieleider Aleksej Navalny.
Bij complottheorieën is er sprake van een spanning tussen vrijheid
van meningsuiting en de verspreiding van – mogelijk zeer gevaarlijke –
desinformatie. Hoe om te gaan met die spanning? En is het kwalijk als
boekhandelaars zo’n blad aanbieden?
“Dit blaadje aanbieden lijkt me op zichzelf niet zo’n probleem”, zegt Paul van Tongeren, emeritus-hoogleraar ethiek in Nijmegen en Leuven.
“De algoritmes op sociale media die ons als het ware vastbinden aan wat
we eerder gezien en gehoord hebben, zijn veel gevaarlijker. Daardoor
komen mensen steeds verder in een tunnelvisie terecht. Een tijdschrift
moet je nog bewust oppakken en gaan lezen. Een verantwoordelijke
boekhandelaar verkoopt geen lectuur waarvan je kan vermoeden dat die een
schadelijke invloed heeft op het gezond verstand. Maar om te zeggen dat
hij of zij zich schuldig maakt ten opzichte van plichten jegens klanten
gaat mij te ver. De eigen verantwoordelijkheid van klanten kan niet
weggenomen worden. Het laat denk ik eerder iets zien over de
boekhandelaar in kwestie. Als die alles verkoopt wat verkoopbaar is,
toont die dat zijn hoogste waarde de verkoopcijfers zijn, in plaats van
een betrouwbaar aanbod of een goede smaak.”
Goedgepraat
“Zo’n boekhandelaar draagt er anders wel aan bij dat schadelijk
gedachtegoed verder verspreid en genormaliseerd wordt”, reageert Fleur Jongepier, docent toegepaste ethiek en onderzoeker aan de Radboud Universiteit.
“En dat zorgt er weer voor dat de samenleving verder polariseert. Dat
is nogal wat. Vaak wordt dit soort gedrag goedgepraat door te wijzen op
de vrijheid van meningsuiting, wat de AKO en Bruna nu ook doen: de
meningen in dit tijdschrift zijn niet verboden, dus we kunnen ze
verkopen en we moeten ook het complotdenkende publiek bedienen. Maar het
feit dat er vrijheid van meningsuiting bestaat, betekent nog niet dat
je ook ruimte moet geven aan alle meningen. Je hebt als boekhandelaar op
geen enkele manier de plicht om complottheorieën op de plank te zetten.
Daarnaast: als iets juridisch is toegestaan, betekent dat nog niet dat
het ook moreel te verantwoorden valt. Op basis van de vrijheid van
meningsuiting die wij als consumenten en burgers hebben, hebben we een
heel goede reden om deze boekhandels sterk te veroordelen en zelfs te
boycotten, omdat ze onjuiste feiten verspreiden die schadelijk zijn voor
de samenleving als geheel.”
Van Tongeren: “We moeten voorkomen dat we ons blindstaren op
feiten in de discussie over desinformatie. Daar zit namelijk het
probleem niet. Om complotdenken tegen te gaan, is het van belang
onderscheid te maken tussen feiten en betekenis. Dat zijn twee
verschillende aspecten van dezelfde gebeurtenis. Neem de huidige
pandemie. Een feitelijk aspect daarvan is dat de besmettingscijfers
toenemen. Maar die cijfers hebben op zichzelf nog geen betekenis. Pas
door ze te interpreteren, bijvoorbeeld als symptoom van iets
gevaarlijks, krijgen ze betekenis. De onenigheid tussen complotdenkers
en andere mensen zit in de betekenis die in de gebeurtenis ervaren
wordt. Complotdenkers genees je niet door de feiten te laten zien. Als
iemand denkt dat het neerzetten van 5G-masten en de uitbraak van corona
met elkaar te maken hebben, heeft het geen zin om te zeggen dat dit
enkel toevallig tegelijkertijd plaatsvond. Je moet kijken welke
interpretaties, welke waarderingen achter die opvatting zitten,
bijvoorbeeld angst voor de techniek. Daarover kun je dan samen in
gesprek gaan: hoe wordt die angst gevoeld? Hoe kun je je daartegen
beschermen?
Discussie over de feiten
“Een mooi voorbeeld hiervan is hoe ic-arts Diederik Gommers in
gesprek ging met influencer Famke Louise, nadat zij had gezegd zich niet
meer aan de coronaregels te houden. Hij ging niet met haar in discussie
over de feiten, maar probeerde erachter te komen waarom ze bepaalde
regels zo erg vond. Door in te gaan op de interpretatie die iemand heeft
van een bepaalde zaak, kun je echt iets veranderen.”
Jongepier: “Filosoof Quassim Cassam waarschuwt in zijn boek
‘Conspiracy theories’ juist voor het psychologiseren en individualiseren
van complotdenkers. Hij wijst erop dat complotdenken vaak samenhangt
met politieke ideologie, en dat we de oplossing dus ook niet moeten
zoeken op individueel maar op politiek niveau. Het geloof in
complottheorieën staat niet op zichzelf, maar hangt samen met een
bredere kijk op de wereld. Als naar dat bredere verhaal niet gekeken
wordt, kunnen complottheorieën niet ontwricht worden.
“Bij mensen die er complottheorieën op nahouden, moeten we ons
afvragen: wat hebben zij eraan, politiek of anderszins, om die theorieën
te verdedigen? Wat motiveert hen ideologisch gezien? Zo zijn er groepen
mensen die zich door politieke beslissingen, zoals langdurige
bezuinigingen, niet gehoord voelen in de maatschappij. Daarnaast zijn er
conservatieve politieke leiders die zich richten op deze onzekere, boze
burgers – zo duikt Thierry Baudet op bij demonstraties van
complotdenkers. Beide groepen hebben politieke redenen om zich te
verbinden aan een complottheorie. De neiging om met individuen in
gesprek te gaan is groot, maar als het een politiek probleem is dat
politici complottheorieën opkloppen en gebruiken als propaganda, moeten
we dáár kritisch naar kijken. Bijvoorbeeld door duidelijk te maken dat
je als politicus complottheorieën kunt bekritiseren, zonder je ogen te
sluiten voor overheidsfalen.”