Beste lezer,
Als 13-jarige was ik het nooit met mijn moeder eens. Ik vond haar oud,
conservatief en tuttig, net zoals ik haar hele generatie oud,
conservatief en tuttig vond. Ik wilde een moeder in een spijkerbroek en
een Afghaanse jas, die met spandoeken de straat op ging om voor abortus
of tegen de oorlog in Vietnam te demonstreren.
Op een dag gaf mijn moeder me de roman
Vaders en zonen van Ivan
Toergenjev te lezen. En daarin las ik dat conflicten tussen ouders en
hun kinderen van alle tijden zijn. De hoofdpersoon in die roman,
Bazarov, was zelfs zo radicaal in zijn afwijzing van de wereld van zijn
ouders dat ik een hekel aan hem kreeg. En toen hij omwille van een dwaze
verliefdheid op een vervelende vrouw ook nog eens al zijn principes
liet varen, vond ik hem een slapjanus. Vanaf dat moment besefte ik dat
het onzin was om in opstand te zijn tegen mijn moeder. Sterker nog, ik
besefte ineens dat ze een heel vrijgevochten en moderne vrouw was.
Dankzij Toergenjev!
Afgelopen week werd ik daar weer aan herinnerd
toen ik in de geweldige nieuwe vertaling van Toergenjevs romans (●●●●●) een passage uit zijn roman
Rook
las: ‘Alles is rook en stoom, dacht hij: alles lijkt onophoudelijk te
veranderen, overal duiken nieuwe beelden op, verschijnselen wisselen
elkaar snel af, maar in wezen blijft alles hetzelfde; alles haast zich
voort, snelt ergens heen – en alles verdwijnt spoorloos, zonder iets te
hebben bereikt.’ Beter kun je het leven niet omschrijven. Het lezen van
Toergenjev biedt me dan ook troost in deze huidige chaotische tijd,
waarin iedereen tegen iedereen in opstand lijkt te zijn gekomen.
Een goed weekend gewenst,
Michel Krielaars
|
Boek van de week
|
Na een psychiatrisch onderzoek
van amper 25 minuten werd de Vlaamse schrijver Roger van de Velde eind
jaren zestig veroordeeld tot jarenlange opsluiting in een inrichting.
Daar schreef hij in het geheim De knetterende schedels, dat door zijn vrouw de gevangenis werd uitgesmokkeld. Dit indringende, prachtige en schrijnende boek is nu heruitgegeven.
|
|
|
|
|
Scandinavische levenslessen
|
De familie van de jonge Sophia overzomert ieder
jaar op een eiland voor de Finse kust. Daar, op dat ruige eiland, leert
zij de belangrijkste levenslessen van haar Scandinavische grootmoeder. Zomerboek van Tove Jansson (1914 - 2001) is een springlevend boek dat doet denken aan het werk van Annie M.G. Schmidt. (●●●●●)
|
|
|
|
|
|
Bertram Koeleman
|
Betekenen dromen
iets? Je hebt mensen die ze als pure onzin afdoen: die hechten geen
waarde aan iets wat zo overduidelijk het resultaat is van de
afvalverwerking van indrukken en gedachten. Dit personage uit Bertram
Koelemans kraakhelder geschreven nieuwe verhalenbundel Het dreigbed, denkt er anders over.
|
|
|
|
|
|
|
|
Covid-19
|
Zadie Smith
is zo'n schrijver waarvan het niet uitmaakt waar ze over schrijft - het
is altijd interessant, origineel, fris en verrassend. Vlammend schrijft
ze in haar nieuwe boek over zes maanden coronacrisis.
|
|
|
|
Debuut
|
Hoe
ruikt je hand na het aaien van een hond? Naar 'volgepakte trams op
regenachtige dagen', schrijft Klaas Knooihuizen (1980) treffend, in Geel is de kleur van zomer. Knooihuizen, die eerder voor onder meer Trouw schreef, debuteert met een wonderlijke roman.
|
|
|
|
|
Huilen
|
Waarom huilen we eigenlijk? En waar komen tranen vandaan? In Het boek der tranen begint dichter Heather Christle (1980) aan een zoektocht. (●●●●)
|
|
|
|
Spa
|
In de
jaren negentig kocht schrijver en documentairemaker Hans Olink een huis
in de Ardennen - een impulsaankoop. In zijn nieuwe boek
duikt hij in de geschiedenis van het gebergte. Zo gaat het over
kunstenaars en intellectuelen die zich er rond 1900 vestigden en de beroemdheden die de lokale bronnen bezochten.
|
|
|
|
De boekenwereld
|
|
|
|
•
|
Niemand schreef zulke sprankelende zinnen over taal als de
vorige week overleden Liesbeth Koenen (1958-2020). Geen taalkundige formuleerde zo helder, geen wetenschapsjournalist had zoveel kennis van zaken over de taalwetenschap.
|
|
•
|
J.K. Rowling
levert een vorig jaar gewonnen mensenrechtenprijs weer in, na de
commotie die is ontstaan over haar uitspraken over transgender personen.
Kerry Kennedy, directeur van de mensenrechtenorganisatie RFKHR, noemt
de uitspraken van Rowling transfobisch en „diep verontrustend.”
|
|
|
|
|
|
|
„Vul mijn heilige ton met honingkaas”
|
Drieduizend jaar geleden bestond er ook al expliciete muziek, zoals deze Mesopotamische liedtekst aantoont. Het ongewone boek Music (●●●●) geeft je nieuwe inzichten over de wortels van muziek - die gedrenkt zijn in bloed. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten