P.C. Hooftprijs 2014 voor Willem Jan Otten

Door: Redactie − 16/12/13, 10:00

© ANP. Willem Jan Otten

Schrijver Willem Jan Otten (62) krijgt de P.C. Hooftprijs 2014. De dichter, essayist, proza- en toneelschrijver debuteerde in 1973 met de dichtbundel Een zwaluw vol zaagsel. Hij krijgt de oeuvreprijs voor zijn gedichten, proza, toneel, kritieken en essays.

• 
  © anp.
  Willem Jan Otten

'Willem Jan Otten kan gezien worden als een essayist pur sang. Hij is origineel en persoonlijk in de keuzen van zijn onderwerpen. Als lezer merk je hoe hij al schrijvend op zoek is naar een ook voor hem nog onbekende uitkomst van zijn denken', aldus de jury.

In 2005 kreeg hij de Libris Literatuurprijs voor Specht en Zoon. Otten is eredoctor van de Universiteit van Utrecht.

Bekering
Otten bekeerde zich tot het rooms-katholicisme, kort na zijn echtgenote, de schrijfster Vonne van der Meer. In 1997 omschreef hij de functie van zijn poëzie als een 'zwiepend bruggetje naar geloof'. Twee jaar later zou hij dit uitwerken tot Het wonder van de losse olifanten, een polemische rede 'tot de ontwikkelden onder de verachters van de christelijke religie', waarmee hij zijn bekering verdedigde.

Otten schreef in De bedoeling van verbeelding (2003): 'Katholiek worden is een manier om, zonder werkelijk hutkoffers te hoeven pakken, in een emigratie te belanden. Ook op dagen van schijnbaar onherroepelijke verdorring weet ik dat het het avontuurlijkste is wat me had kunnen overkomen.'

In 1981 werd Otten vader, en schreef: 'Of ik door de geboorte veranderd ben, vraagt men. Ja, zeg ik, want veranderen staat in hoog aanzien. Wat me intussen verbaast is dat alles veranderd lijkt - de dagindeling, de nachtrust, de geuren, de handelingen, de geluiden in huis, het gewicht van de boodschappentassen- alles, behalve ikzelf.' De geboren beschouwer is ook een zelfbeschouwer.

Aan de prijs is een bedrag verbonden van 60.000 euro. De jury bestaat uit Désanne van Brederode, Elma Drayer, Annet Mooij, Jeroen van Kan en Paul Schnabel.

Sterfdag
De prijs wordt uitgereikt op een feestelijke bijeenkomst in het Letterkundig Museum, op donderdag 22 mei 2014, 1 dag na de sterfdag van de naamgever van de prijs, de dichter P.C. Hooft (1581-1647).

De P.C. Hooft-prijs, van oorsprong een staatsprijs, is een van de belangrijkste Nederlandse literatuurprijzen. De oeuvreprijs wordt jaarlijks afwisselend toegekend aan Nederlanders voor proza, essays en poëzie. De P.C. Hooftprijs werd in het leven geroepen in 1947, het driehonderdste sterfjaar van de dichter en geschiedschrijver Pieter Corneliszoon Hooft (1581-1647). De allereerste winnares was Amoene van Haersolte.

Eerdere laureaten waren Gerrit Komrij (1993), J. Bernlef (1994), Cees Nooteboom (2004), Charlotte Mutsaers (2010), Henk Hofland (2011), Tonnus Oosterhoff (2012) en A.F.Th. van der Heijden (2013).

Oeuvre

Poëzie

    Een zwaluw vol zaagsel, 1973
    Het keurslijf, 1974
    De eend. Een epyllion, 1975
    Het ruim, 1976
    Ik zoek het hier, 1980
    Na de nachttrein, 1988
    Paviljoenen, 1991
    Eindaugustuswind, 1998
    Eerdere gedichten, 2000
    Op de hoge, 2003
    Welkom, 2008
    De bedoeling van verbeelding. Zomerdagboek, gevolgd door zes gedichten, 2008 (dagboek)

Toneel

    Henry II, 1978
    Een sneeuw, 1983
    Lichaam & blik, 1986
    De nacht van de pauw, 1997
    Oude mensen, 1999
    Braambos, 2004
    Een sneeuw en meer toneel, 2006
    Alexander, 2006

Romans

    Een man van horen zeggen, 1984
    De wijde blik, 1992
    Ons mankeert niets, 1994
    Specht en zoon, 2004

Essays

    Denken is een lust, 1985
    Boek en film, 1989
    Het museum van licht, 1991
    De letterpiloot, 1994
    De fuik van Pascal, 1997
    Het wonder van de losse olifanten, 1999
    Waarom komt u ons hinderen, 2006
    Onze Lieve Vrouwe van de Schemering. Essays over poëzie, film en    geloof, 2009
    De ambigue gelovige. Met Augustinus tegen de 'ietsisten'. Tweede Quasimodolezing 29 maart 2008, 2009