maandag 30 juni 2014

Ida Gardina Margaretha Gerhardt

 (Gorinchem, 11 mei 1905 - Warnsveld, 15 augustus 1997) was een Nederlands dichteres en classica. Ook heeft zij literatuur vertaald uit het Latijn en het Hebreeuws.

Jeugd

De ouders van Ida Gerhardt waren Dirk Reinier Gerhardt en Grietje Blankevoort, die trouwden in 1898 en in Amsterdam woonden. Hun kinderen waren Truus (1899-1960), Everardus (1901), die slechts één dag heeft geleefd, Ida en Mia (1918-1988). Het gezin verhuisde in 1904 naar Gorinchem omdat Dirk Gerhardt daar werk had gevonden als directeur van een ambachtsschool. De zusters waren leergierig. Dat was niet naar de zin van de moeder, met wie Ida dan ook een slechte verhouding had.
In 1916 ging Ida, tegen de zin van haar moeder, naar het Erasmiaans Gymnasium, waar ze onder meer les kreeg van de dichter J.H. Leopold, die Ida en ook haar latere levensgezellin Marie van der Zeyde inspireerde tot de liefde voor klassieke letteren, filosofie en poëzie.

Klassieke talen

Nadat Ida in 1924 haar eindexamen deed, studeerde ze klassieke talen in Leiden. In die tijd werd haar moeder psychisch ziek en moest ze worden opgenomen in een inrichting. Over deze ingrijpende gebeurtenis gaat Gerhardts latere gedicht De Mantel. Niet veel later werd Ida uit haar ouderlijk huis gezet. Ze moest verder weg in Utrecht gaan studeren en werd niet meer financieel ondersteund. Een lichtpunt was, dat ze daar Marie van der Zeyde ontmoette, die er Nederlandse letteren studeerde. Gerhardt liet Van der Zeyde een van haar vroegste verzen lezen.
In 1933 slaagde Gerhardt voor haar doctoraalexamen, maar er waren geen banen in de crisistijd. Ze werd werkloos en arm. In 1934 werd ze weer toegelaten tot haar ouderlijk huis. In hetzelfde jaar overleed haar moeder. In 1935 begon Gerhardt serieus met het schrijven van gedichten. Haar zus Truus Gerhardt had zich ook tot dichteres ontwikkeld en publiceerde toen haar eerste bundel: De engel met de zonnewijzer. Een jaar later verscheen Gerhardts eerste gedicht, Kinderspel in het tijdschrift Tijd en Taak, waarvoor ook Marie van der Zeyde werkte. Uiteindelijk vond ze werk aan het Stedelijk Gymnasium te Groningen.
Een negatieve kritiek van Marie van der Zeyde op Truus' tweede bundel, Laagland (1937), leidde tot verwijdering tussen Gerhardt en Truus. Ondertussen vertaalde Ida het Latijnse leerdicht De Rerum Natura van Lucretius, waarop ze in 1942 zou promoveren.
In 1940 kreeg Gerhardt een baan aan het Gemeentelijk Lyceum te Kampen, waar ze van grote inzet blijk gaf. Hier ontwikkelde zich ook haar liefde voor het waterrijke landschap dat in latere gedichten tot uitdrukking zou komen.

Dichteres

Ida Gerhardts eerste boek - de bundel Kosmos - verscheen op 9 mei 1940, één dag vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. De bezetting inspireerde haar tot een van haar beroemdste gedichten, Het Carillon, dat in 1945 verscheen in haar tweede bundel: Het Veerhuis. Hiervoor ontving ze de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, maar Ida's familie misgunde het haar. Niettemin schreef ze in Kampen nog drie dichtbundels en vertaalde ze de Georgica van Vergilius.
In 1951 werd Ida gevraagd om haar manier van lesgeven, die ze in Kampen had ontwikkeld, ook toe te passen op de Werkplaats Kindergemeenschap van Kees Boeke. Zij zou daar een gymnasiumafdeling gaan leiden. In 1953 overleed Ida's vader.
In 1955 verscheen de bundel Het Levend Monogram die de relatie van de jonge Ida met haar vader en moeder beschrijft:
Ik - vriend van stilte, dier en plant,
schreef naar zijn wil, met grijze haren,
de gruwelen van mijn kinderjaren
op deze doortocht naar zijn land...

Psalmvertaling

Ida Gerhardt ging in 1956 te Bilthoven samenwonen met haar vriendin Marie van der Zeyde. Het overlijden van haar zuster Truus in 1960 inspireerde Ida tot de gedichten uit haar bundel De Hovenier (1961). Nadat ook haar gezondheid achteruitging, werd ze in 1963 afgekeurd. Ze vond echter een nieuwe roeping: een vertaling van de psalmen rechtstreeks vanuit de Hebreeuwse Bijbel in het Nederlands. Ze ging Hebreeuws leren, waarvoor ze in 1964 cum laude slaagde, en ging samen met Marie aan een nieuwe psalmenvertaling werken. Om rust te vinden gingen Ida en Marie vaak gedurende langere tijd naar Ierland, waar ze in 1966 met hun project begonnen. Marie wilde zich echter niet in Ierland vestigen, waarop de vriendinnen naar een rustiger huis te Eefde verhuisden. De psalmvertaling verscheen in 1972.
Deze vertaling werd onder meer gebruikt door een zestal kerkmusici vanuit de Benedictijnen, Benedictinessen en de Cisterciënzers die, verenigd in de Intermonasteriële Werkgroep voor Liturgie, zochten naar een psalmvertaling die na toonzetting een waardige opvolger van de Latijnse teksten zou kunnen zijn. Deze nieuwe toonzettingen in alle kerktoonladders werden uitgegeven als Het Boek der Psalmen bij de Katholieke Bijbelstichting in 1975. Alle 150 psalmen worden in geordende regelmaat gezongen tijdens de dagelijkse koorgebeden in de Nederlandstalige abdijen. In de katholieke bundel Gezangen voor Liturgie zijn 67 andere zettingen van deze psalmvertaling opgenomen van diverse Nederlandse en Belgische componisten, waarvan velen deel uitmaakten van de Intermonasteriële Werkgroep voor Liturgie. Ook Gerhardt en Van der Zeyde zelf namen geregeld daaraan deel.

Bekendheid

In de jaren zeventig en tachtig werd Ida Gerhardt steeds bekender als auteur, mede door gunstige recensies van Kees Fens en anderen. Al in de jaren zestig werd haar gedicht De Akelei, dat deel uitmaakte van bloemlezingen, in het voortgezet onderwijs gelezen. Haar door Johan Polak uitgegeven klassieke dichtbundels behaalden regelmatig herdrukken. In 1980 verschenen haar Verzamelde gedichten voor het eerst. Sindsdien werd deze omvangrijke boekuitgave achtmaal herdrukt in slechts 16 jaar.
In 1988 werkte zij mee aan de documentaire De wording van Cherry Duyns, een cadeau dat werd aangeboden aan Beatrix der Nederlanden voor haar 50e verjaardag. Daarin is zij te zien bij 'de wording' van het gedicht Langzaam opent zich het inzicht.
In 2005 voorzag kerkmusicus Willem Vogel twee van haar gedichten - "Zevenmaal om de aarde te gaan" en "Het andere land" - van een melodie.

Einde

Aan het eind van de jaren tachtig begon de dichteres te lijden aan aanvallen van paranoia en ging ze geestelijk achteruit. Ze overleed in 1997 in een verzorgingshuis. Marie van der Zeyde was al in 1990 overleden.

Betekenis van haar werk

Ida Gerhardt beschrijft in krachtige bewoordingen een aantal thema's, zoals de spanningen van een ongelukkige jeugd, hypocrisie, en de teloorgang van het Hollandse landschap. Ze maakt daarbij ook gebruik van stijlfiguren die ontleend zijn aan de klassieke dichters en schrijvers. Zij was een religieuze vrouw, zoals blijkt uit haar werk, maar tevens een criticus van benepen calvinistische milieus. Gerhardt bleef trouw aan een traditionele stijl, die ze echter wist te beheersen en te vernieuwen.

Publieke erkenning

Bibliografie

Oeuvre

  • 1940 - Kosmos
  • 1945 - Het veerhuis
  • 1947 - Buiten schot
  • 1948 - Bij de jaarwende
  • 1949 - Kwatrijnen in opdracht
  • 1951 - Sonnetten van een leraar
  • 1955 - Het levend monogram
  • 1956 - De argelozen
  • 1961 - De hovenier
  • 1966 - De slechtvalk
  • 1970 - De ravenveer
  • 1971 - Twee uur: de klokken antwoordden elkaar
  • 1971 - Achter een woord verscholen (juryrapport en toespraken bij het uitreiken van de Culturele prijs van Arnhem)
  • 1974 - Vijf vuurstenen
  • 1978 - Vroege verzen
  • 1979 - Het sterreschip
  • 1980 - Nu ik hier iets zeggen mag (voordrachten)
  • 1980 - Verzamelde gedichten
  • 1980 - Dolen en dromen
  • 1983 - De zomen van het licht
  • 1988 - De wording
  • 1988 - De adelaarsvarens
  • 1990 - Wijs de weg van de eeuwigheid mij (met Marie van der Zeyde)
  • 1996 - Hoefprent van Pegasus
  • 1998 - Anamnèsis (notities voor een toespraak)
  • 1999 - Verzamelde gedichten (drie delen)
  • 2001 - Zeven maal om de aarde te gaan
  • 2001 - Brieven aan Celeste (met Marie van der Zeyde)
  • 2001 - Dolen en dromen (heruitgave met geluidsopname)
  • 2005 - Courage! - Brieven

Vertalingen

  • 1942 - Lucretius: de natuur en haar vormen, boek I en boek V (De rerum natura, dissertatie)
  • 1949 - Vergilius: Het boerenbedrijf (Georgica)
  • 1972 - De Psalmen (uit het Hebreeuws vertaald door Ida Gerhardt en Marie van der Zeyde)

Secundaire literatuur

  • M. van den Berg en D. Idzinga, Trots en in zichzelf besloten: Ida Gerhardt. Afkomst en eerste deel van haar leven, Kampen: Ten Have 2005
  • M. van den Berg et al., Een tocht door dit ingedijkt laagland. Holland draagt mijn sporen, Oosterbeek/Eefde: Kontrast/Ida Gerhardt Genootschap 2007
  • F.A. Berkelmans, Stralende aanhef. Over Kosmos, de eerste bundel van Ida Gerhardt (Reeks: Acanthus, 1), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1993
  • F.A. Berkelmans, Aan het water. Over Het Veerhuis, de tweede bundel van Ida Gerhardt (Reeks: Acanthus, 2), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1996
  • F.A. Berkelmans, Dit ben ik. Over Uit de eerste hand, verzenselectie van Ida Gerhardt (Reeks: Acanthus, 3), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1997
  • F.A. Berkelmans, Blinde groenling. Over Buiten schot, de derde bundel van Ida Gerhardt (Reeks: Acanthus, 4), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 1998
  • F.A. Berkelmans, Kwatrijnen, sonnetten en kleengedichtjes. Over drie genrebundels van Ida Gerhardt (Reeks: Acanthus, 5), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 2000
  • F.A. Berkelmans, Ida Gerhardt & Guido Gezelle. Een vergelijking (Reeks: Acanthus, 6), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 2004
  • F.A. Berkelmans, Dit donkere boek. Over Het levend monogram van Ida Gerhardt (Reeks: Acanthus, 7), Egmond-Binnen: Abdij van Egmond 2005
  • Ad ten Bosch, Gebroken lied. een vriendschap met Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 1999
  • C.H. Bulte et al., Ida Gerhardt (Parmentier themanummer), Parmentier, winter 1993/1994, jrg. 5, nr. 1, Nijmegen: Stichting Randschrift 1994
  • R.H.J. Egeter van Kuyk et al., Elementen: Ida Gerhardt (1905-1997) (uitgegeven t.g.v. het 100e geboortejaar van Ida Gerhardt), Schriftuur, jrg.2, 1-2, mei 2005, Voorburg: Ida Gerhardt Genootschap 2005
  • F. Esper, Beheerd domein. Over de poëzie van Ida Gerhardt, Baarn: Thomas Rap 1982
  • Johan Diepstraten & Phil Muysson (red.), Ida Gerhardt, (Bzzlletin themanummer), Bzzlletin, jrg. 9, nr. 78, 's-Gravenhage: BZZTôH 1980
  • Ida Gerhardt, Courage! Brieven van Ida Gerhardt (bezorgd door Ben Hosman en Mieke Koenen), Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 2005
  • Ida Gerhardt en M.H. van der Zeyde, Brieven aan Celeste, Sonnega: Regulierenpers 2001
  • M. de Groot, In gesprek met Ida Gerhardt. Interview, brieven, gedichten en beschouwingen, Baarn: Ten Have 2002
  • H.F.J. Horstmanshoff (samenst.), Wat ontsprong aan hun verwondering en stralend de millennia doorscheen. Ida Gerhardt (1905-1997) & de klassieke oudheid (tentoonstellingscatalogus Universiteitsbibliotheek Leiden met artikelen), Leiden: UB leiden/Nederlands Klassiek Verbond 2000
  • Mieke Koenen, Stralend in gestrenge samenhang. Ida Gerhardt en de klassieke oudheid, Groningen: Historische Uitgeverij 2002
  • A. Reitsma, In de taal zelf verscholen. Over de poëzie van Ida Gerhardt, Amsterdam: Arbeiderspers 1983
  • A. Reitsma, Een naam en ster als boegbeeld: de poëzie van Ida Gerhardt in symbolistisch perspectief, Assen: Van Gorcum 1999
  • Schriftuur, Tweejaarlijks periodiek van het Ida Gerhardtgenootschap: Schriftuur bevat naast informatie over het genootschap achtergrondartikelen en studies over Ida Gerhardt. Verkrijgbaar via het genootschap.
  • W. Spillebeen, Ida Gerhardt (serie: Grote ontmoetingen. Literaire monografieën 41), Nijmegen: Gottmer 1981
  • J. van der Vegt, Het ingeklonken lied. De poëzie van Ida Gerhardt, 's-Gravenhage: BZZTôH 1980
  • Hans Werkman, Uren uit het leven van Ida Gerhardt, Baarn: De Prom 1997
  • M.H. van der Zeyde, De hand van de dichter. Over Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 1974
  • M.H. van der Zeyde, De wereld van het vers. Over het werk van Ida Gerhardt, Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep 1985


Togo 19: meer op huiskamer van flakkee.nl aflevering 37


Faith in humanity restored.

Faith in humanity restored.

"Soldats inconnus" : un plaidoyer vidéoludique contre la guerre


Image tirée du jeu "Soldats inconnus" (Ubisoft)

À la croisée du jeu vidéo et du documentaire, la dernière production d'Ubisoft apporte un regard neuf et envoûtant sur la Première Guerre mondiale.

Il y a 100 ans, jour pour jour, le 28 juin 1914, l'assassinat de l'archiduc d'Autriche François-Ferdinand enclenchait le mécanisme des alliances et provoquait la Première Guerre mondiale.
Cette grande boucherie, l'équipe montpelliéraine d'Ubisoft propose de s'en souvenir à travers un jeu aux airs d'ovni. "Soldats inconnus" - vendu 14,99 euros en téléchargement sur Playstation, Xbox et PC - n'entre pas dans la catégorie classique des jeux de guerre. C'est un jeu sur la guerre. Pas question d'enchaîner les frags façon "Call of Duty", mais plutôt de découvrir, lors d'un récit émouvant, les affres du conflit qui a embrasé le sol européen.
Le titre met en scène quatre personnages, des anonymes, des "soldats inconnus" : Karl, expatrié en France, doit retourner en Allemagne contre son gré lors de la déclaration de guerre, laissant derrière lui femme et enfant ; Émile, son beau-père, qui revêt l'uniforme français ; Freddie, colosse américain en deuil, combat pour la France dans les rangs de la Légion étrangère ; Anna, une jeune Belge, devenue infirmière sur les lignes de front.
Quatre petites histoires qui s'inscrivent dans la grande Histoire, au service d'une vision non manichéenne des événements.

Un univers artistique à fort caractère


C'est avec Émile, le Français, que démarre la partie. Il est suffisamment âgé pour être grand-père, mais pas assez pour échapper à la mobilisation. En quelques tableaux traversés de gauche à droite à la caserne de Saint-Mihiel, le personnage reçoit son équipement, une formation – un mini-tutoriel pour le joueur – et la dose réglementaire d'enthousiasme patriotique, injectée par une Marseillaise guillerette.
Rapide transit par la gare de l'Est, et voilà déjà Émile sur le front en Lorraine, bannière à la main, lancé au pas de charge contre l'ennemi. Il fait beau, la campagne est splendide, les copains tombent comme des mouches : c'est la guerre. D'ailleurs, notre héros lui-même, après être passé entre les obus, se fait faucher par une balle. Le soldat Émile est tombé. Game over ? Non, il est seulement blessé, fait prisonnier par les Allemands, et reconverti cuistot. Il s'apprête désormais à joindre son destin aux autres personnages.
Pendant cette première demi-heure rondement menée, le joueur tombe sous le charme d'un univers artistique à fort caractère, influencé par la bande dessinée, de split screen et de musiques orchestrales.
Le système de jeu mise lui sur le minimalisme : les déplacements s'effectuent dans une 2D propulsée par l'UbiArt Framework, le moteur de jeu conçu pour "Rayman" et repris dans "Child of Light", autre production Ubisoft d'apparence indé.
Les actions de base, qui se comptent sur les doigts de la main (marcher, lancer, interagir, plus une spécialité par personnage) participent à une progression constituée d'infiltration, de réflexes et d'énigmes. À cela, il faut ajouter l'apport d'un cinquième comparse : Walt, un doberman dont la petite taille et la docilité rendent bien des services. Toujours dans une souci de simplicité, les dialogues textuels sont remplacés par une communication à base de pictogrammes.

Un documentaire vidéoludique


L'épure fait la force du gameplay. Dans le flot de jeux toujours plus sophistiqués, en particulier les blockbusters, revenir aux fondamentaux a quelque chose de rafraîchissant.
Cette épure pose aussi les quelques limites du titre : dans "Soldats inconnus", il y a beaucoup de leviers à actionner, beaucoup de manivelles à tourner, beaucoup d'obus à éviter... Après quelques heures de jeu, la mécanique de fond apparaît plus évidente, les situations moins surprenantes. Heureusement, les Montpelliérains d'Ubisoft parent à la lassitude en proposant des environnements historiques fort joliment travaillés, du Paris de Gallieni aux bains de boue et de sang de Verdun.
Si le jeu a pour sous-titre "Mémoires de la Grande Guerre", c'est qu'il fait œuvre d'historien, littéralement, puisque le titre a reçu le label de la Mission du Centenaire de la Première Guerre mondiale.
Inspiré par des lettres de poilus, le jeu nous fait lire de passionnantes notices sur la vie civile et militaire pendant le conflit. Où l'on apprend, entre autres, qu'un mouchoir imbibé d'urine pouvait sauver la vie en cas d'absence de masque à gaz. Ces petits trésors d'archives, illustrés par des photos issues du documentaire "Apocalypse" et consultables sur fond d'un émouvant morceau de piano, constituent une part essentielle de l'expérience de "Soldats inconnus". On regrette seulement qu'ils soient parfois proposés à contretemps lors de scènes d'action.

Un jeu pacifique


Enfin, sachez-le, dans "Soldats inconnus", on ne tue pas ! Il y a certes quelque chose de paradoxal à ce qu'un jeu vidéo dédié à la "Der des Ders" repose sur une charpente à peu près entièrement pacifiste. Dans le scénario comme dans les gestes demandés au joueur, nul appel à la violence ou à la détestation, si ce n'est, peut-être, vis-à-vis du Baron Von Dorf, ce bad guy qu'on poursuit comme Bowser dans "Mario".
Dans "Soldat inconnus", le joueur soigne, esquive, contourne, assomme à la rigueur, mais il ne prend pas la vie, parce que ça, "la guerre s'en charge déjà", nous dit Ubisoft.
Dans ce jeu d'allure faussement enfantine, avec ses monceaux de cadavres et ses râles d'hommes blessés qui appellent leur mère sur le champ de bataille, on a le droit de voir une lecture moderne et accessible – une lecture vidéoludique – de cette Première Guerre mondiale que Céline, dans son "Voyage au bout de la nuit", désignait comme un "abattoir international en folie".
Le jeu "Soldats inconnus"
Note : 4/5

"Soldats inconnus, Mémoires de la Grande Guerre" disponible en téléchargement sur Playstation 3, Playstation 4, Xbox 360, Xbox One et PC

Cyril Bonnet - Le Nouvel Observateur

woensdag 25 juni 2014

Petitie: maak onze scholen en kinderdagverblijven reclamevrij!

Petitie: maak onze scholen en kinderdagverblijven reclamevrij!
Zelfs op scholen en kinderdagverblijven worden kinderen blootgesteld aan de kindermarketing van voedselproducenten. De voedselindustrie heeft laten zien dat 'zelfregulering' niet werkt. Daarom moet de overheid nú ingrijpen. Scholen en kinderdagverblijven moeten (weer) reclamevrije zones worden!

Eén op de zeven kinderen in Nederland is te dik. Kindermarketing door voedselbedrijven speelt daarin een hoofdrol; de meeste kinderproducten zijn te vet, te zoet of te zout.

De voedselindustrie heeft in haar eigen 'Reclamecode voor Voedingsmiddelen' vastgelegd dat reclame voor voedingsmiddelen verboden is op verblijven, opvang en op scholen voor primair onderwijs. Maar ze maakt een uitzondering voor 'een voorlichtende reclamecampagne' en van die uitzondering maken voedselproducenten dankbaar gebruik.

Zo staan de (soms onverantwoorde) producten van sponsorende voedselbedrijven prominent op de ontbijttafels van het Koningsontbijt en voorheen ook bij het Nationaal Schoolontbijt (in de toekomst niet meer) en biedt McDonald's onder andere sport- en beweegshows aan op scholen. Ook kinderdagverblijven krijgen reclamemateriaal opgedrongen dat is verpakt als voedselvoorlichting.

Het mag duidelijk zijn: onderwijs, kinderopvang en voedselindustrie hebben volstrekt andere belangen. Kinderdagverblijven en scholen leren kinderen mondige burgers te worden; voedselbedrijven willen producten verkopen.

Vind jij ook dat kinderen beschermd moeten worden tegen deze kindermarketing? Teken dan onze petitie, gericht aan de Tweede Kamer. Eis samen met foodwatch van de overheid dat zij elke vorm van reclame voor voedselproducten op kinderdagverblijven en scholen verbiedt!*
Petitie voor een verbod op reclame voor voedselproducten op scholen en kinderdagverblijven

dinsdag 24 juni 2014

Uitgelicht Anna Enquist Kwartet



2014102215Deze roman is gesitueerd in een nabije toekomst. Een toekomst die ons lijkt te beroven van onze laatste culturele en maatschappelijke illusies. Plaats van handeling is het centrum van de hoofdstad, rond het grote water nabij het gloednieuwe gerechtsgebouw en het in onbruik geraakte muziekcentrum.‘Muziek, dat helpt,’ wist Reve. En dat weten ook de vier leden van het strijkkwartet dat op gezette tijden samen musiceert. Alle vier zijn ze op verschillende manieren beschadigd door het leven, maar in de muziek vinden ze afleiding, troost, ja soms zelfs iets van verheffing. Aan dat alles lijkt ruw een einde te komen wanneer een repetitie op de woonboot van een van de leden verstoord wordt door een indringer.


Nominaties Gouden Lijst 2014


gouden-lijstVijf jeugdboeken zijn genomineerd voor de Gouden Lijst 2014, drie in de categorie oorspronkelijk Nederlandstalige boeken en twee in de categorie vertaalde boeken. De titels in laatstgenoemde categorie zijn beide geschreven door Patrick Ness: Het mes dat niet wijkt en Zeven minuten na middernacht.
In de categorie oorspronkelijk Nederlandstalige boeken zijn genomineerd:
Kieuw van Saskia Maaskant
Het meisje en de soldaat van Aline Sax
Tijgereiland van Daan Remmerts de Vries

Salmon Rushdie wint Pen/Pinter Prijs 2014



Salman_RushdieSalmon Rushdie heeft de Pen/Pinter Prijs 2014 gewonnen, een literaire prijs voor vrijheid van meningsuiting. In een reactie geeft Rushdie aan het een eer te vinden in de voetsporen te mogen treden van eerdere winnaars van de prijs. Hij komt al jaren op voor de vrijheid van meningsuiting.
In de jaren tachtig sprak Ayatollah Khomeini een fatwa over hem uit vanwege de godslastering in zijn roman De duivelsverzen.
De Pen/Pinter Prijs is in 2009 ingesteld door de schrijversorganisatie PEN, ter nagedachtenis aan de toneelschrijver en Nobelprijswinnaar Harold Pinter.

maandag 23 juni 2014

L'épidémie d'Ebola en Afrique de l'Ouest est "hors de contrôle"

Un "relâchement" de la mobilisation dans aurait provoqué une "deuxième vague" d'épidémie, marquée par un bond du nombre de morts ces dernières semaines.

Macenta, une ville située à 90 kilomètres de Guéckédou, foyer de l’épidémie. CELLOU BINANI / AFP Macenta, une ville située à 90 kilomètres de Guéckédou, foyer de l’épidémie. CELLOU BINANI / AFP
L'épidémie d'Ebola en Afrique de l'Ouest est désormais "hors de contrôle", selon Médecin Sans frontière (MSF), relayé par "Euronews".
Selon le site d'information, la maladie a déjà fait plus de 330 morts dans trois pays d'Afrique depuis le début de l'année. Elle risque d'être la plus meurtrière jamais vécue.
Selon le spécialiste de la maladie à l'Organisation mondiale de la santé (OMS), Pierre Formenty, un "relâchement" de la mobilisation dans les trois pays d'Afrique de l'Ouest touchés par le virus Ebola a même provoqué une "deuxième vague" d'épidémie, marquée par un bond du nombre de morts ces dernières semaines.
La situation est jugé d'autant plus dramatique par MSF que l'organisation médicale assure avoir atteint la limite de ses capacités.
"Compte tenu de la taille de l'épidémie et du nombre de foyers, il est nécessaire que les gouvernements et d'autres acteurs potentiels apportent une aide matérielle et médicale pour aider à contenir cette épidémie. Elle s'étend de plus en plus et nos ressources sont très très limitées", explique Armad Sprecher, spécialiste en santé publique de Médecins sans frontières (MSF), cité par "Euronews".
La fièvre Ebola se manifeste par des hémorragies, des vomissements et des diarrhées. Il n'existe pas de vaccin homologué.

Hautement contagieux

Delphine Pannetier, qui travaille au laboratoire Inserm de haut confinement "P4 Jean-Mérieux" à Lyon - le seul en Europe à pouvoir manipuler les agents pathogènes les plus terrifiants -, souligne le caractère hautement contagieux du virus, qui se transmet par contact avec les fluides corporels, "le sang, les larmes, et sans doute la sueur". Mais elle précise : "Il ne s'agit pas d'un virus respiratoire, contrairement à celui de la grippe par exemple." Qu'on se le dise : Ebola ne se propage pas par voie aérienne et n'entre pas dans les poumons - du moins si l'on ne se trouve pas à portée de postillons infectés.
Sa durée d'incubation est courte (moins de quinze jours), et les tout premiers symptômes (fièvre, toux, fatigue intense) peuvent être confondus avec ceux de nombreuses autres maladies éventuellement anodines, ce qui amène à négliger certaines mesures de protection : on a vu des agents hospitaliers mortellement contaminés par de simples changements de draps.
Réunis à Conakry, des responsables de la santé de Guinée, de Sierra Leone, du Liberia et de Côte d'Ivoire ont décidé de réfléchir à une stratégie commune pour venir à bout de l'épidémie.

Van Nellefabriek op werelderfgoedlijst Unesco

21/06/14, 10:39  − bron: ANP
De Van Nellefabriek in Rotterdam heeft een plaats gekregen op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Dat heeft het werelderfgoedcomité van Unesco vandaag tijdens een vergadering in Qatar besloten. Het Koninkrijk der Nederlanden telt nu 10 erkende erfgoederen, waaronder de Waddenzee, de Amsterdamse grachten en de molens bij Kinderdijk.
  •  Ik ben dan ook ontzettend trots op onze nieuwe én historische iconen
    Aboutaleb, burgemeester Rotterdam
De erkenning betekent, naast wereldwijde reclame voor het gebouw, dat de Nederlandse overheid zich verplicht tot goed beheer van het object. De Van Nellefabriek krijgt nu niet direct geld van Unesco. Een delegatie uit Rotterdam, met onder anderen burgemeester Ahmed Aboutaleb, was in Qatar aanwezig op het moment dat de toekenning kwam.

Aboutaleb reageerde verheugd op het eerste Unesco-erfgoed in zijn stad. 'Rotterdam is onbetwist dé architectuurstad van Nederland. Ik ben dan ook ontzettend trots op onze nieuwe én historische iconen. De Van Nellefabriek is één van die iconen; een gebouw dat uniek is voor zijn tijd, in materiaal en vorm en vanuit sociaal oogpunt.' De nieuwe status van het complex ziet hij als een geschenk voor alle toekomstige generaties.

Minister Jet Bussemaker van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap zei bij het indienen van het nominatiedossier vorig jaar dat Nederland met de Van Nellefabriek goud in handen had: 'Dit prachtige gebouw is een voorbeeld van hoe monumenten bewaard en levend gehouden kunnen worden voor volgende generaties. Aan het gebouw zijn de nodige aanpassingen gedaan, maar de geest van weleer leeft in alle opzichten voort.'

Inmiddels is de fabriek, onder de naam Van Nelle Fabriek, al jaren succesvol in gebruik als kantoor- en locatie voor evenementen.

donderdag 19 juni 2014

La Marelle enchante votre quotidien ! Cadeaux fantaisies et originaux : sacs, accessoires, bijoux, décoration, papeterie, carterie, jeux et jouets pour enfant
Nouveautés Bijoux Sacs Accessoires Papeterie Carterie Promos Enfants
La Marelle propose une large gamme de sacs et cabas, bijoux fantaisie, accessoires, objets de décoration, papeterie et carterie. La Marelle propose une large gamme de sacs et cabas, bijoux fantaisie, accessoires, objets de décoration, papeterie et carterie.

Cher abonné,

La Marelle vous invite à sa vente privée du jeudi 19 au mardi 24 juin.
Profitez d'une remise exceptionnelle de 15, 20 et même 30% sur tout le site.


Pour en bénéficier, c'est très simple, il vous suffit d'inscrire le code-avantage :

LAMARELLE15 : pour la remise de 15%
LAMARELLE20 : pour la remise de 20% dès 40€ d'achat *
LAMARELLE30 : pour la remise de 30% dès 60€ d'achat *

Retrouvez également les bonnes affaires dans la rubrique Promotions.

A tout de suite sur www.lamarelle.net !

L'équipe La Marelle

* hors frais de port

la Marelle

Boutique La Marelle
La Marelle éditions, société d'édition d'accessoires gais et colorés, est née de la rencontre entre Fabrice Bernetière et Pascale Nivet (alias Mlle Héloïse). Créée en 2003, cette société rennaise s'est développée au fil du temps grâce au succès des produits de Mlle Héloïse et des artistes édités par La Marelle. Aujourd'hui, La Marelle propose une large gamme de sacs, cabas, bijoux fantaisie, accessoires, objets de décoration, papeterie et carterie.

Laissez-nous vous raconter son histoire :

Il était une fois, il y a 10 ans, une charmante pipelette aux 1000 idées à la seconde et son petit amoureux taiseux. Fabrice en frac, regardait Pascale mettre le logis à sac : peindre la porcelaine dans le salon, dessiner dans la cuisine, réaliser des colliers en feutre dans leur lit, faire de la mosaïque dans la salle de bain… C'était bien beau tout ça, mais sa coquette de pipelette avait toujours les doigts pleins de peinture et il retrouvait des aiguilles sous la couette, aïe ! Et vas-y que tout ce petit monde se chamaille... Alors pour que sa belle puisse avoir un peu de temps pour aller boire des coups et sortir faire la fête, il lui proposa de créer une petite entreprise afin d'éditer sa vaisselle en porcelaine. Elle crut à une blague, mais son chéri grincheux était sérieux. L'idée plut et Mlle Héloïse (alias Pascale) qu'on n'arrête pas comme ça, eut alors une autre idée : Dessiner une collection de cabas… ce qui plut encore plus ! Ainsi est née La Marelle, petite maison d'édition d'accessoires gais et colorés. 10 ans après, La Marelle a bien grandi. Bye, bye le petit appartement où travaillaient bien serrés une douzaine d'employés, désormais La Marelle s'est installée dans une jolie et grande maison et elle édite une quarantaine d'illustrateurs en papeterie. Mlle Héloïse a encore tous les jours des tas de projets qui lui chatouillent les doigts et notre charmant grinçant est devenu un chef d'entreprise très peu bavard. Que l'on se rassure, ils se chamaillent toujours autant mais les occasions ne manquent pas pour sortir faire la fête !

dinsdag 17 juni 2014

Lingeriemerk Sapph zweert uitdagende pose af voor vrouwvriendelijker imago

Door: Eric van den Outenaar − 17/06/14, 07:22
© anp. Het lingeriemerk Sapph wil een vrouwvriendelijker imago krijgen.
Het Nederlandse lingeriemerk Sapph, dat jarenlang met semipornografische reclame-uitingen bh's en slips verkocht, gooit het over een andere boeg. Het merk moet een vrouwvriendelijker imago krijgen.
  • © anp.
    Modellen showen de nieuwe spring/summer 2015 collectie van lingeriemerk Sapph.
  • © anp.
Het Nederlandse lingeriemerk Sapph, dat jarenlang met semipornografische reclame-uitingen bh's en slips verkocht, gooit het over een andere boeg. Het merk moet een vrouwvriendelijker imago krijgen.

Maandagavond presenteerde het bedrijf zijn nieuwe productlijn en logo tijdens een feest in Amsterdam. De vrouwen in uitdagende poses en dito teksten op billboards worden vervangen door modellen in een meer alledaagse omgeving. De uitstraling krijgt een vriendelijkere toon, zegt Sasja Leenders, verantwoordelijk voor de herlancering. 'Het aandacht om de aandacht zoeken werkt niet meer. Vrouwen herkennen zich er niet langer in.'

Het is een opmerkelijke strategiewijziging, want Sapph zocht het afgelopen decennium met zijn reclames juist steeds de grens op. De billboards en provocerende advertenties in vrouwenbladen leidden tot kritiek. Sapph gebruikte die negatieve aandacht vervolgens om heel veel bh's te verkopen.

Financiële problemen
Die strategie is gaan wankelen. Sapph raakte in 2011 in grote problemen. Het concern verloor een door concurrent Marlies Dekkers aangespannen auteursrechtzaak en moest door de Amsterdamse textielondernemer Roland Kahn van de ondergang worden gered.

De nieuwe strategie moet het bedrijf uit de rode cijfers helpen. Eind vorig jaar had Sapph nog een negatief eigen vermogen van meer dan 2 miljoen euro. In januari van dit jaar is er 2,5 miljoen euro extra vermogen in het bedrijf gestoken.

Sapph, dat bij grote warenhuizen en lingeriewinkels ligt, gaat in de toekomst ook eigen winkels openen. De eerste gaat binnenkort in Leiden open, laat Kahn weten. 'Het bedrijf krijgt zo een nieuwe ziel.'

donderdag 12 juni 2014

'Een sterke man is niet seksistisch'

OPINIE - Gaya Branderhorst − 10/06/14
© epa. Studenten komen samen voor een herdenkingsdienst na de schietpartij in Californië
opinie De waandenkbeelden die aanleiding waren voor de slachtpartij door een 22-jarige student in Santa Barbara, wortelen in alledaags seksisme. Dat zouden vrouwen én mannen, ook in Nederland, zich moeten aantrekken, betoogt actrice Gaya Branderhorst.
  •  De reflex van veel mannen is om zich hiervan te distantiëren. 'Dit doe ik nooit! De meeste mannen doen dit niet!' Dat klopt. En betekent dit dan dat het jou als man niet aangaat? Het overkomt onze moeders, zussen, partners en dochters.
Twee weken geleden vermoordde Elliot Rodger zes mensen en verwondde er zeven bij een schietpartij in Californië. Even daarvoor had hij een videoboodschap achtergelaten waarin hij zijn verbittering uitsprak jegens vrouwen: 'Het is niet eerlijk.... Ik weet niet waarom jullie meisjes mij niet willen, maar ik zal jullie straffen'. Vervolgens kondigde hij zijn slachtpartij aan met de belofte dat hij 'elke verwende, arrogante, blonde slet zal afslachten'.

Onder #YesAllWomen twitterden miljoenen vrouwen in de daaropvolgende dagen over hun ervaringen met mannen die denken recht te hebben op hun aandacht. De boodschap: 'Elliot Rodgers was geestelijk ziek, maar zijn waanbeelden werden gevoed door alledaags seksisme. Vrouwen worden zo vaak als seksuele objecten neergezet, dat mannen zich gerechtvaardigd zijn gaan voelen ofwel zich hun 'bezit toe te eigenen', ofwel met geweld wraak te nemen wanneer dit hun ontzegd wordt. Ja, dit overkomt Alle Vrouwen.'

Sommige mannen reageerden met verbazing op de Twitterstroom: 'Ik wist niet dat dit zo vaak gebeurt'. Anderen benadrukten dat zij niet verantwoordelijk zijn voor het gedrag van andere mannen. Hierop volgde een beweging onder #AllMenCan: Ja, Alle Mannen kunnen hier wat aan doen. 'Men of quality support women's equality'. Die gekke Amerikanen. Gelukkig hebben we dat probleem niet in Nederland. Toch?

Helaas is vrouwvijandigheid hier niet minder. Vrijwel iedere vrouw heeft wel eens seksisme en/of intimidatie meegemaakt: seksueel getinte opmerkingen van mannelijke collega's, met de ogen uitgekleed worden, een auto die onderweg naast je blijft rijden. Volgens een onderzoek uit 2012 is een kwart van de vrouwen zo gewend geraakt aan een kneep in bil of borst tijdens het uitgaan dat ze het zijn gaan zien als vast onderdeel. Het overgrote deel neemt allang niet meer de moeite om aangifte te doen.
Nagefloten, nagemiauwd of nagesist
De meerderheid van de meisjes en vrouwen wordt wekelijks nagefloten, nagemiauwd of nagesist. Dit is geen onderdeel van het spel der aantrekkingskracht tussen heteroseksuele mannen en vrouwen. Het is straatintimidatie. Want wanneer vrouwen te kennen geven niet gediend te zijn van deze 'toenaderingspoging', lopen zij een wezenlijk risico: Een scheldpartij ('Hoerrrr!'), aanranding, of in elkaar geslagen worden. Het is bedreiging, een herinnering aan je 'plek': je kunt rondlopen, studeren en werken, maar je blijft een vrouw. En dus hebben wij wat over je te zeggen.

De reflex van veel mannen is zich hiervan te distantiëren. 'Dit doe ik nooit! De meeste mannen doen dit niet!' Dat klopt. En betekent dit dan dat het jou als man niet aangaat? Het overkomt onze moeders, zussen, partners en dochters. Er is een grote groep mensen in Nederland die gespannen over straat gaat of zelfs gebieden mijdt vanwege dit gedrag. Dit betekent dat een bepaalde groep zich beperkt ziet in haar fysieke mobiliteit, wat een klap is in het gezicht van de vrije samenleving.
  •  Een grote groep gaat ook in Nederland gespannen over straat
Misschien nog wel het pijnlijkst is het gebrek aan morele steun die deze grote groep vrouwen krijgt van haar zogenaamd wel geëmancipeerde omgeving. Vraag jij haar wanneer ze zegt dat ze nagesist werd: 'Wat had je aan?' Laat jij na collega's te corrigeren wanneer ze een vrouwelijke collega uitgebreid becommentariëren op haar lichaam? Dan ben je deel van het probleem.

Ontmoedigd
Seksistisch gedrag wordt aangeleerd en kan ook weer afgeleerd worden. En wanneer seksistisch gedrag ontmoedigd wordt, zullen ook de excessen afnemen waarin dit soms uitmondt. Dit vergt sterke mannen. Sterk zijn is niet zo moeilijk. Een opmerking als 'gast, doe even normaal' is meestal genoeg om diegene te laten beseffen dat dit gedrag ongewenst is. Dus heren, het zou erg gewaardeerd worden als jullie wat vaker die lans breken. Mannen van kwaliteit staan voor seksegelijkheid.
Gaya Branderhorst is zangeres en actrice.

dinsdag 10 juni 2014

Actie voor herontdekte klassiekers

dwaze maagdIn samenwerking met Schwob.nl slaan tien uitgeverijen de handen ineen om deze zomer tien literaire herontdekkingen uit de wereldliteratuur onder de aandacht te brengen van het publiek. De actie onder de naam Ken uw klassiekers! start op 6 juli met het Schwobfest in de Lichtfabriek in Haarlem.
Het heruitgeven van klassiekers is al enige tijd een trend in de uitgeverswereld. Het meest succesvolle recente voorbeeld van een heruitgave is Stoner van John Williams.
Een van de tien geselecteerde titels is Een dwaze maagd van Ida Simons, dat de laatste weken veel publiciteit krijgt. Het is de bedoeling dat er ook een 'wintereditie' komt van deze actie.

Shortlist Europese Literatuurprijs 2014
logo-ELP-goudTijdens een feestelijke avond in SPUI25 in Amsterdam is de shortlist voor de Europese Literatuurprijs 2014 bekendgemaakt. Uit de longlist van 20 vertalingen zijn de volgende vijf titels genomineerd:
De vlucht van Jesus Carrasco
De preek over de val van Rome van Jerome Ferrari
Fuck America van Edgar Hilsenrath
Het reisverbod van Ismail Kadare
Bleke Niko van Tomek Tryzna
Zowel de schrijver als de vertaler van de winnende roman zal een prijs ontvangen. De prijsuitreiking vindt plaats tijdens Manuscripta op het Utrechts Uitfeest op zondag 7 september.


Museum de Fundatie

Verwacht: van gogh tot cremer

Piet van der Hem, Moulin Rouge, ca. 1908-1909, olieverf op doek, 81 x 100 cm, particuliere collectiePiet van der Hem, Moulin Rouge, ca. 1908-1909, olieverf op doek, 81 x 100 cm, particuliere collectie
Vanaf 13 september is in Zwolle de tentoonstelling ‘Van Gogh tot Cremer - Nederlandse kunstenaars in Parijs’ te zien. Centraal staat de artistieke pelgrimage van Nederlanders naar Parijs, die eind 19de eeuw op gang kwam en duurde tot en met de jaren ’50. Honderden schilders, beeldhouwers en tekenaars uit Nederland – Vincent van Gogh, Kees van Dongen, John Rädecker, Piet Mondriaan, Charlotte van Pallandt, Karel Appel, Jan Cremer en vele anderen – verbleven in die periode voor korte of langere tijd in Parijs. Waar de een zich door de stad zelf liet inspireren, richtte de ander zich op de kunst van de internationale avant-garde. Bij terugkeer naar Nederland nam iedereen in zijn werk een stukje Parijs met zich mee. Daarmee geeft de tentoonstelling  behalve een overzicht van het Nederlandse modernisme, ook een veelzijdig portret van Parijs als kunsthoofdstad van de wereld.

LOTTA BLOKKER, JAN SLUijTERS

Naast 'Van Gogh tot Cremer' dit najaar eveneens in Zwolle:  Lotta Blokker - Het Wolfsuur (30 augustus t/m 4 januari 2014) en vanaf 21 september een presentatie van 77 oorlogsprenten die Jan Sluijters tijdens en kort na de Eerste Wereldoorlog maakte en destijds in de Nieuwe Amsterdammer werden gepubliceerd. Sluijters, vooral bekend van zijn kleurrijke portretten van (naakte) vrouwen, liet zich in deze reeks van een heel andere kant zien, namelijk die van de maatschappijkritische kunstenaar. De litho’s zijn afkomstig uit de collectie van kunstenaar Rob Scholte en verworven door Museum de Fundatie.
De jonge beeldhouwster Lotta Blokker (Amsterdam 1980) biedt met haar project 'Het Wolfsuur' een inkijkje in de gevoelens van de slapelozen. Tien levensgrote, bronzen beelden tonen verschillende emoties die we allemaal herkennen en die we ons soms zelfs herinneren als nachtelijke, intieme confrontaties met onszelf. Naast dit werk exposeert Blokker diverse andere figuratieve sculpturen, waarin zij de ziel van de geportretteerde wist te vangen.
hours-1


Voor meer informatie over Museum de Fundatie kunt u terecht op www.museumdefundatie.nl
Wilt u deze nieuwsbrief niet meer ontvangen en afmelden: Klik hier.
©museumdefundatie 2014.