maandag 4 april 2022

 


Beste literatuurliefhebber,

‘We kunnen geen vreugde bezitten zoolang die afschuwelijke groote monsterachtige Europeesche oorlog woedt. ’s Nachts droom ik er bijna elken nacht van, en uit den diepen slaap ontwaak ik tot de koortsachtige beklemming van die drukkende werkelijkheid.’ Dit schreef Henri van Booven op 15 september 1914. Hij bleef zijn oorlogsdagboeken bijhouden tot 1 april 1919, drie maanden voordat officieel de vrede werd getekend. Lees er hier meer over.

Verder in deze nieuwsbrief: de fantasierijke, autobiografische tekeningen van Mance Post, verhalen over de onverwoestbare spin Anansi, en het oorlogsverhaal van Leo Vroman. Lees ook ter ere van Internationale Vrouwendag meer over de vergeten schrijfsters in onze collectie, zoals Cornélie Noordwal, Dé-Lilah of Amoene van Haersolte.

Cornélie Noordwal: een van de meest gelezen schrijfsters van haar tijd
‘Over vijf en twintig jaar zal ik wel geheel vergeten zijn, er komen zooveel jongeren met belangrijke werken,’ schreef Cornélie Noordwal in 1925. Ze had gelijk en ongelijk, meent Alma Mathijsen, die in het Literatuurmuseum haar brieven leest.
Lees het artikel

Mance Post kon zich goed verplaatsen in het denken van een kind

In Ik woonde in een leunstoel tekende Mance Post herinneringen aan haar vroege jeugd, toen ze leed aan chronische bronchitis. Het is het verhaal van iemand die door een klein en begrensd leven leerde om heel gedetailleerd en fantasierijk te kijken, schrijft Bregje Hofstede.
Lees het artikel

‘Een zwaar gedruisch van naderend onheil’ – De Groote Oorlog

Hoewel Nederland niet direct bij de Eerste Wereldoorlog was betrokken, waren de gevolgen duidelijk merkbaar. Schrijver en journalist Henri van Booven hield van 1914 tot 1919 een vijftal dagboeken bij, die worden bewaard in het Literatuurmuseum.
Lees het artikel

Anansi, de spin die onverwoestbaar bleek – net als Anton de Kom zelf
Anton de Koms verhalen over de spin Anansi, die hij meer dan tachtig jaar geleden aan zijn kinderen vertelde, zijn de eerste teksten uit zijn archief in het Literatuurmuseum die worden gepubliceerd. Raoul de Jong mocht het nawoord schrijven. Lees hier alvast een voorproefje.
Lees het artikel

‘Als ik voort moet leven zonder / vrede, godverdomme, vrede’

In de vroege ochtend van 10 mei 1940, de lucht is ‘melkachtig’ en ‘vol zon’, wordt student Leo Vroman in Utrecht wakker van geluid dat lijkt op dat van knallende deuren. Met alleen een overhemd aan en één sok, luistert hij naar de radio. Die bevestigt hem wat langzaam al tot hem doorgedrongen was: die doffe dreunen zijn geen deuren, dat is afweergeschut.
Lees het verhaal

Test je literaire kennis: van wie is dit zelfportret?

De zin ‘Als mannen zouden bloeden, hoe groot en imposant het maandverband’, was het begin van haar dichtcarrière. Ze bedoelde het als grap, maar volgens Elly de Waard, bij wie ze poëzieworkshops volgde, was het wel degelijk een gedicht. In haar poëzie was ze strijdbaar, kritisch en recht voor z’n raap en met humor – later werd haar werk steeds verstilder.
Bekijk het portret

Maak meer prachtige verhalen mogelijk!
Met jouw steun kan het museum nieuwe online exposities blijven realiseren, die voor iedereen toegankelijk zijn op literatuurmuseum.nl. Het museum steunen kan al door eenmalig een klein bedrag te doneren. In de woorden van J.C. Bloem: ‘Alles is veel voor wie niet veel verwacht!’
Steun ons

Verder dwalen? Ook deze artikelen verschenen op literatuurmuseum.nl

Wij tippen ook:


Lees meer artikelen en verhalen op

literatuurmuseum.nl




Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)