Frederik van Eeden / Marian Kortekaas van de oo-go

De waterlelie

Ik heb de witte waterlelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.

Rijzend uit donker-koele vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer...

Frederik van Eeden


De waterlelie

ik wens meer dan ooit
wanneer ik over het water staar
kijkend in de diepte
mijn waterman te vinden

tussen witte waterlelies
vis jouw beeltenis zo stil
zonlicht kaatst
herinneringen terug

jouw gezicht
tussen water en lucht
een weerspiegeling
die uitplooit in ’t licht

die avond ontsloot
jouw gouden hart

Marian Kortekaas