Bert Brussen bespreekt

Bert Brussen bespreekt: 'eindelijk een debuut zonder egomane hipsterstudenten'

column Terwijl literair Nederland wordt geteisterd door jonge debutanten, afkomstig uit de Amsterdamse blanke Happy Chaos grachtengordelgymnasiumscene, deed Willem Bosch met zijn Op Zwart iets geheel nieuws. 'Hij schreef een verhaal. Met een clou', schrijft columnist Bert Brussen.

 Op Zwart is een sciencefiction in de beste traditie van...Willem Bosch. Bosch ontleent zijn schrijfstijl namelijk aan zijn werk, het schrijven van scenario's. Dat werken doet hij niet onverdienstelijk (hij schreef onder andere de langlopende serie Feuten) dus het schrijven van een verhaal over planeet aarde die ophoudt met draaien waardoor het aan de ene kant van de wereld altijd nacht is en aan de andere kant van de wereld altijd dag ging in één moeite door.

Sterker nog: Op Zwart is een scenario. Het kan zo worden verwerkt tot script en worden verfilmd. Geen wonder dat producenten zich al bij de uitgever hadden gemeld voor de filmrechten nog voor het boek goed en wel in de winkel lag. 

Op Zwart is onderhoudend. Niet spannend, daarvoor ontbreekt het teveel aan diepgang en gelaagdheid. Je kunt op een derde van het boek wel zo'n beetje uittekenen wat er gaat gebeuren. En door de puntige scenariostijl, een sobere, klinische maar daardoor prettig heldere stijl is er geen ruimte voor karakteruitwerking of sfeerbeschrijving die de lezer naar het puntje van zijn gedachten trekt. Maar het leest wel als een trein. Beter gezegd: Op Zwart is zo'n pageturner die je altijd bij je wenst te hebben in vliegtuig, trein of tienjarig huwelijk. 

Vederlicht
Dat is tegelijk het grote tekort van Op Zwart. Het is zo vederlicht dat het ondraaglijk wordt. In een recent interview in Het Parool stelde de auteur dat Op Zwart eigenlijk over de dood van zijn moeder gaat, die nog niet zo heel lang geleden om het leven kwam bij een auto-ongeluk. Voor hem stond de wereld toen stil, zoals de wereld in Op Zwart voorgoed stil staat. Maar voor de verwerking van het existentiële verdriet dat daar bij hoort lijkt in Op Zwart nergens plaats te zijn. Het is een sympathieke gedachte dat de plotselinge dood van een moeder aanzet is tot een goed geschreven verhalende roman, maar meer ook niet. Een leuk weetje in een verder onderhoudend maar zielloos verhaal.
Of de in 1986 geboren Bosch zelf het scenario schrijft voor de verfilming van zijn roman, is niet bekend.
Eerder schreef Bosch de scripts van dramaseries Feuten en Van God Los. Ook het scenario van de film Bellicher: Cel, die op 28 september in première gaat tijdens het Nederlands Film Festival in Utrecht, is van zijn hand.