Steun foodwatch in haar strijd tegen glyfosaat

Steun foodwatch in haar strijd tegen glyfosaat Lieve foodwatcher, Tenzij er een wonder geschiedt, wordt het bestrijdingsmiddel glyfosaat volgende week alsnog opnieuw toegelaten, ondanks alle protesten. Het besluit over de verlenging van glyfosaat in de Europese Unie (EU) werd tot twee keer toe uitgesteld. Dit was een direct gevolg van een golf aan maatschappelijke kritiek en discussie en bijna 150.000 man die hiertegen protesteerden. Maar het lijkt bijna zeker dat de Europese Commissie de angsten, zorgen en de wil van haar burgers nu het erop aankomt, negeert. En dat terwijl glyfosaat tegenstanders gegronde redenen hebben waarom zij tegen de toelating van glyfosaat in de EU zijn. Glyfosaat is het meest gebruikte onkruidbestrijdingsmiddel ter wereld en wordt er door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) van verdacht kankerverwekkend te zijn. Toch is het niet verboden. Integendeel, door het op grote schaal spuiten van glyfosaat op onze landbouwvelden komt het in steeds grotere hoeveelheden in ons water en voedsel terecht. “Roundup” van Monsanto is de bekendste onkruidverdelger met als hoofdbestanddeel glyfosaat. Waar "Roundup" wordt gespoten, sterven alle natuurlijke planten. Daarom worden er in de landbouw glyfosaat-resistente planten gebruikt die genetisch gemodificeerd zijn door Monsanto. Velden met deze gewassen worden daarna volledig platgespoten met glyfosaat. In de EU zijn deze praktijken niet toegestaan, maar dit soort “Roundup Ready” mais en soja uit o.a. de Verenigde Staten en Zuid-Amerika vormen doorgaans wel het hoofdbestanddeel van veevoer in Europa. Ondanks dat het gebruik van de genetisch gemodificeerde zaden niet is toegestaan in de EU, worden “Roundup” en andere producten met glyfosaat wel veelvuldig gebruikt. Europese boeren gebruiken het om alles op hun velden te verdelgen, zodat ze daarna op een ‘schoon’ veld hun nieuwe zaden kunnen strooien. Ook bij het oogsten spuiten boeren glyfosaat over hun granen om deze af te laten sterven en zo uit te laten drogen. Zonder dat jij daarover wordt geïnformeerd! Zo komt glyfosaat ongemerkt in grote hoeveelheden terecht in allerlei voedingsproducten. Bewijsmateriaal in urine en moedermelk van mensen die in een stedelijke omgeving wonen tonen aan dat glyfosaat allang zijn weg heeft gevonden in de voedselketen! Dit resultaat is uiteraard extreem alarmerend. De WHO verdenkt glyfosaat er dus van kankerverwekkend te zijn. Al zegt de Europese Voedselveiligheidsautoriteit EFSA, dat glyfosaat niet gevaarlijk is, de zorgen van de WHO heeft zij niet weten te weerleggen. Er is dus twijfel over de veiligheid van glyfosaat, en precies voor deze situaties is er een principe in Europa dat "preventieve gezondheidszorg" nastreeft; oftewel het voorzorgsbeginsel. In de Europese grondwet voor Voedselveiligheid (VO 178/2002 / overweging 21), staat letterlijk "In specifieke omstandigheden waarin er een risico voor het leven of de gezondheid is, maar er nog wetenschappelijke onzekerheid heerst, biedt het voorzorgsbeginsel een mogelijkheid om te bepalen met welke risicomanagementmaatregelen of andere maatregelen het in de Gemeenschap gekozen hoge niveau van gezondheidsbescherming kan worden gewaarborgd.” Met andere woorden; indien er conflicterende studies zijn betreffende gezondheidsrisco’s en (voedsel) veiligheid dus niet gegarandeerd kan worden, moet het voorzorgsprincipe worden gehanteerd waarbij preventieve gezondheidszorg voorrang heeft. Maar waarom spreken de studies elkaar zo tegen? En waarom verschillen de conclusies van de EFSA zo enorm van de conclusies van de WHO? Het is ongelooflijk, maar helaas waar; de overgrote meerderheid van de studies worden gefinancierd door de producent van de producten in kwestie zelf! Maar dat is niet alles; vaak zijn deze studies niet eens inzichtelijk, op grond van het feit de studieresultaten vallen onder het mom “bedrijfsgeheim”! Verbaast zich dan niemand over het feit dat er zoveel studies de giftigheid van gevaarlijke stoffen bagatelliseren of zelfs volledig ontkennen? Hier is duidelijk sprake van belangenverstrengeling. Dit is eigenlijk precies hoe het Volkswagen dieseluitlaatgassen-schandaal heeft kunnen plaatsvinden. Politici keken toe hoe de auto-industrie vervuilende grenzen overschreed middels frauduleuze software en tests. Doordat politici niet ingrepen brachten zij de gezondheid en levens van haar burgers in gevaar! Als je dit net zo onbegrijpelijk en ondraaglijk vindt als wij, word dan foodwatch donateur! >> Ja, ik steun foodwatch in haar strijd tegen glyfosaat