Burgerinitiatief
Online platformWhocares.me en actrice Sanne Vogel willen de regering met
een burgerinitiatief zover krijgen dat Nederland 2000 van de naar
schatting 106.000 vluchtelingenkinderen opneemt, die op dit moment
zonder ouders door Europa zwerven.
Bijna 20.000 Nederlanders hebben de oproep ondertekend. Bij 40.000 handtekeningen neemt de Tweede Kamer het onderwerp in behandeling. Ondertekenaars kunnen aangeven of ze hun huis tijdelijk willen openstellen om een of meer kinderen op te vangen. Trouw sprak met twee stellen die daartoe bereid zijn.
Ens (Flevoland), drie dochters (6), (3), (1).
"Van mensen die hebben gewerkt in het vluchtelingenkamp Idomeni hoorde ik over schrijnende toestanden. Daar had ik ook naartoe gewild, maar dat kon niet. Toch wil ik iets doen. Dan maar onderdak bieden aan zwervende vluchtelingenkinderen. Die hebben gewoon een huis nodig.
Ik ga ervan uit dat het goed zal uitpakken. Ik ben misschien naïef daarin. Volgens mij is voor elke hobbel een oplossing te vinden. Het leven hoeft niet alleen maar leuk en gelukkig te zijn. Ik heb met mijn man wel behoorlijke discussies gehad, maar die gingen over de financiële aspecten. Dat vinden we nog het spannendst. Over de motivatie om het te doen, staan onze neuzen dezelfde kant op.
We hebben ook over het opnemen van Nederlandse kinderen gesproken, maar dat doen we later. Het probleem van door Europa zwervende kinderen vinden we nu urgenter. Onze eigen kinderen staan niet te springen om meer kinderen in huis en dat is een dilemma. Geef je je eigen kinderen te allen tijde voorrang of moeten zij leren ruimte te geven aan anderen? Dat wordt dus het laatste. We hopen wel dat we hulp krijgen.
Het zal niet meevallen kinderen met een trauma op te vangen. Die kinderen zijn beter af bij particulieren waar ze een stabiele plek krijgen dan dat ze door professionals van hot naar her worden gesleept."
Marieke van Helden (38) en Eric Robertson (40).
Amsterdam, dochter (1).
"Het begon met een artikel in The Guardian dat iemand me toestuurde. Ik ben me in die zwerfkinderen gaan verdiepen en zo stuitte ik op de actie van Whocares.me. Vanaf de bank is het makkelijk om daarover te praten, maar het is nu tijd voor actie. De nood is zo hoog. Als land moet je je verantwoordelijkheid nemen. We hebben het in Nederland zo goed, dat moeten we kunnen delen.
Ik denk niet dat veel mensen tegenwoordig alleen maar met zichzelf bezig zijn. Ze doen dingen in hun eigen omgeving, omdat je daar het verschil kan maken: je helpt je bejaarde buurvrouw of een zieke vriend. Je begint dus klein en hoopt dat deze energie en positiviteit zich verspreiden.
Maar het moet wel gebeuren. Naar de politiek toe voel ik een enorme vermoeidheid. Ik ben me er ook minder in gaan verdiepen. Er verandert zo weinig. Neem die deal met Turkije waarvan iedereen wist dat die niet klopte. Nu blijkt dat daar kinderen tewerk worden gesteld. Ik voel veel meer voor burgerinitiatieven die de politiek dwingen om goed te handelen.
De komst van een kind zal zeker invloed op ons gezin hebben. Maar net zoals bij het krijgen van je eigen kind weet je niet van te voren hoe ingrijpend dit je leven verandert. Ik vind het belangrijk om mijn eigen kind op die manier mee te geven dat je in het leven een groot hart moet hebben."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten