Even voorstellen … Mijn naam is Dartel, en wie bent U?

Maandagmorgen tussen acht en tien uur ’s morgens is Dartel geboren. Zonder hulp van buiten heeft zijn moeder Dotje de klus geklaard. Samen met zijn broers, Dikkop en Dribbel, vormt hij Dotjes trio op de Onwaard. Een mooi kalf. Het enige wat hij mist is het witte kolletje. Het zit in de familie. Gelukkig lig ik daar niet wakker van. De zelfredzaamheid van de Brandrode Runderen is erg hoog. Dat maakt het mogelijk om op natuurlijke manier de dieren te houden. Nagenoeg, zonder zorgen, genieten van mooie dieren, in een mooie omgeving.

 Lex, de stoere vader

Moeder Drika heeft een dochter. Na twee keer een jongen, nu een meisje. We haar nog geen naam gegeven. Soms is die er direct, en soms duurt het even voordat die er is. Aan tafel klinken er allerlei voorstellen. We hebben al een Dedje en een Dotje, dus waarom geen Ditje, Datje, Dutje, Doetje, Daatje enz. Het besluit heeft nog niet geklonken. Een bevriende Zwitserse boer zegt dan; “Es stäht noch in die Stirnen”. Het staat nog in de sterren. Voorlopig is ze er, en als je ziet hoe ze zich vol drinkt aan het uier van haar moeder, dan zal het best goed komen met deze meid.