De
Amerikaans-Bulgaarse kunstenaar Christo Vladimirov Javacheff, beter
bekend als Christo, is zondag overleden. Dat meldt het Twitter-account
van Christo en zijn vrouw Jeanne-Claude Denat de Guillebon, met wie hij
jarenlang samenwerkte en die in 2009 overleed. Christo en Jeanne-Claude
waren vooral bekend door het inpakken van wereldberoemde gebouwen zoals
de Bondsdag en Pont Neuf.
Christo
werd op 13 juni 1935 geboren in het Bulgaarse Gabrovo. Na zijn
kunststudie in Sofia vertrok hij in 1956 naar Praag, vanwaaruit hij in
1957 voor het communisme vluchtte, naar Oostenrijk. Na omzwervingen
belandde Christo in 1958 in Parijs. Daar ontmoette hij Jean-Claude, toen
hij de opdracht kreeg om haar moeder te portretteren en aanvankelijk
oog had voor haar zus. In 1961 werkten de twee voor het eerst samen, bij
het inpakken van vaten in de havens van Keulen.
Christo
en Jean-Claude verwierven bekendheid bij hun eerste grote project: in
1962 blokkeerden ze, zonder toestemming van de autoriteiten en als
protest tegen de Berlijnse muur, een straat in Parijs met olievaten. In
1964 vertrokken ze naar New York. In 1973 werd Christo na 17 stateloze
jaren Amerikaans staatsburger.
In de jaren zeventig werkten Christo en Jean-Claude vooral in Amerika, waar ze onder meer de 39,4 kilometer Running Fences
in Californië creëerden. Het uitdenken en bouwen van het werk duurde
vier jaar. Na veertien dagen haalden ze het werk weer weg en was er geen
spoor meer van te vinden.
Na
negen jaar onderhandelen met de Parijse burgemeester Jacques Chirac
keerden Christo en Jean-Claude in 1984 terug naar Parijs, voor het
inpakken van de Pont Neuf. Hun andere meesterwerk, het inpakte
Bondsdaggebouw, werd gecompleteerd in 1995.
Lange
tijd kreeg de naam ‘Christo’ alle erkenning voor het werk, maar vanaf
1994 werd met terugwerkende kracht al het werk toegewezen aan ‘Christo
en Jean-Claude.’ De twee vlogen altijd in aparte vliegtuigen: als de ene
zou neerstorten, kon de ander het werk voortzetten.
Nadat
Jean-Claude in 2009 op 74-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van
een aneurysma, zette Christo inderdaad het werk voort. En ook nu hij er
niet meer is zal dat gebeuren: in 2021 zal, door het coronavirus
weliswaar een jaar later dan gepland, de Arc de Triomphe nog worden
ingepakt.
Voor een geestig portret van Christo is het goed om te kijken naar de documentaire Christo: Walking on Water, aldus recensent Floortje Smit een jaar geleden.
Eén van de laatste grote werken van Christo is The Floating Piers, die het voor iedereen mogelijk maakte om over water te lopen.
Met
haar partner Christo verpakte zij alles tot kunst. Jeanne-Claude Denat
de Guillebon was de partner van verpakkings- en landschapskunstenaar
Christo, met wie ze in ruim vijftig jaar een wereldberoemd oeuvre heeft opgebouwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten