Leven
Eén blik
de beelden komen tot leven
van vergeten jaren, vergeten vrienden
Tuimelingen
naar puberstreken, boeken en leerstof
elpees, gebroken fietskettingen en
strelingen
Mensen glippen weg
met een boodschap, zonder glimlach
enorme pech
We puzzelen maar, verdringen boze ogen
het getik, luid of zacht wringt de tijd als
een vrucht naar buiten
Erika De Stercke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten