Minister Ploumen heeft de Tweede kamer verkeerd ingelicht over CETA en TTIP

De minister verzekerde de Tweede Kamer dat Europese standaarden met deze verdragen niet van tafel worden geveegd. Maar dit blijkt helemaal niet waar te zijn. Een internationaal team van rechtsgeleerden concludeerden juist dat onze standaarden wel degelijk op het spel staan. Met CETA en TTIP zetten wij de deuren wagenwijd open voor hormoonvlees, hormoonverstorende stoffen, pesticiden en genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) die in Europa nu nog uit voorzorg worden verboden.
Als CETA er komt, zal TTIP snel volgen
Wat CETA betreft is het vijf voor twaalf. En Als CETA er komt, zal TTIP snel volgen. Tachtig procent van de Amerikaanse bedrijven heeft een vestiging in Canada, en kan ons land onder CETA gewoon via de Canada-route aanklagen. Maar laten we eerlijk zijn: als Europa een verdrag met Canada sluit, zullen de Verenigde Staten niet minder accepteren. Dan komt TTIP er ook – zo veel is zeker. Ook daarom moeten we die 'voorlopige toepassing' absoluut voorkomen! Minister Ploumen beloofde in juni dat CETA het Europese voorzorgsbeginsel niet zou aantasten. Help ons, haar te helpen. Zorg dat ze daad bij woord voegt, en CETA afkeurt!
De suikerindustrie juicht CETA en TTIP toe: Mexico betaalt miljoenen aan Amerikaanse bedrijven
Bovenaan het verlanglijstje van de suikerindustrie staan CETA en TTIP, zo meldt de Volkskrant op 30 juli jl. Met CETA en TTIP wordt namelijk de rechtsgang mogelijk gemaakt tegen landen die, in het kader van obesitas preventie, overmatig gebruik van suiker willen tegengaan. Zo moest Mexico na het invoeren van een suikerbelasting, miljoenen dollars betalen toen Amerikaanse bedrijven het land hielden aan regels uit een soortgelijk handelsverdrag met de VS.
Het is natuurlijk van de gekken dat er regelgeving wordt ingevoerd om de volksgezondheid te beschermen, waartegen bedrijven vervolgens kunnen procederen omdat het ‘bedrijfsbelangen’ schaadt. Het gevaar van CETA en TTIP is hiermee meteen glashelder. Niet alleen zijn schadeclaims een probleem, een nóg groter risico gaat uit van de preventieve werking van deze rechtsgang. Regeringen zullen zich flink achter de oren krabben voordat ze nieuwe regels invoeren waarmee ze een schadeclaim riskeren. Je raadt het al – hiermee wordt het nóg moeilijker om verbeteringen voor consumenten en de volksgezondheid door te voeren.
Nog meer gevaren als TTIP en CETA van kracht gaan:
  
1. Meer GGO’s – wél in je voedsel, maar niet op het etiket
De meeste GGO’s zijn, dankzij het voorzorgsbeginsel, in de EU nu nog verboden. Met CETA en TTIP kan hier snel een einde aan komen. In de EU is het nu niet verplicht om op dierlijke producten als melk, eieren of vlees te vermelden of de dieren gevoed zijn met GGO’s. Onder CETA en TTIP kan dit nog veel erger worden, want in Canada en de Verenigde Staten – twee van de grootste GGO producenten ter wereld – is er zelfs helemaal geen verplichting om aanwezige GGO’s op etiketten te vermelden. Toen Amerikaanse maatschappelijke organisaties en consumenten hier onlangs tegen vochten, voerden bedrijven een keiharde tegenlobby. Het resultaat? GGO’s hoeven niet op het etiket te worden vermeld; bedrijven mogen ook gebruik maken van omslachtige en ontoegankelijke QR codes op het etiket, of 0800 nummers waar mensen naar mogen bellen. Willen wij in Europa aanvullende regels? Dan zullen bedrijven deze uitleggen als handelsbarrière, waarmee noodzakelijke verbeteringen waarschijnlijk van tafel worden geveegd.

2. Hormoonverstorende stoffen? Weekmakers? Welkom in Europa!
Hormoonverstorende stoffen, zoals Bisphenol A, worden ervan verdacht dat zij de hormonale balans verstoren en zo een gezondheidsrisico vormen. De Europese Commissie heeft daarom de opdracht gekregen criteria op te stellen om de risico’s van deze stoffen vast te stellen, zodat zij de benodigde maatregelen kan nemen. De deadline voor het vaststellen van deze criteria is onder druk van TTIP en CETA bij lange na niet gehaald. Pas in juni 2016 kwam de EU met een eerste voorstel - bijna drie jaar te laat! Niet alleen staat het Europese voorzorgsbeginsel dus onder druk; maatregelen om de gezondheid van consumenten uit voorzorg te beschermen worden nu al uitgesteld in het kader van de CETA en TTIP onderhandelingen.

3. Géén verbod glyfosaat, wél veel meer landbouwgif in ons eten
In de landbouw wordt vaak gebruik gemaakt van onkruid- en ongedierte-verdelgers die terechtkomen in ons eten. Om te voorkomen dat deze stoffen de volksgezondheid bedreigen, heeft de EU richtlijnen opgesteld om te testen of ze schadelijk zijn. Voordat pesticiden op de Europese markt komen moeten ze voldoen aan deze Europese richtlijnen. Die regels staan nu op de schop – in het kader van de TTIP onderhandelingen heeft de Europese Unie nu al aangeboden om voortaan minder strikte internationale standaarden te hanteren, waarmee er in de toekomst nóg meer landbouwgif in ons eten terecht kan komen.
Ondertussen woedt er in Europa een flinke discussie over de veiligheid van glyfosaat. Ondanks hevige protesten van foodwatch en andere milieu- en gezondheidsorganisaties is de toelating van het middel nu met 18 maanden verlengd. Als in de tussentijd CETA en TTIP worden geratificeerd, zal een verbod op glyfosaat na het verlopen van deze korte verlenging alleen mogelijk zijn als de EU bereid is om sancties te riskeren.eun foodwatch en houd gevaarlijke stoffen in ons eten buiten Europa >>