tijd van leven
met de tijd in mijn handen
loop ik door het leven,
keer ik mij om, maar
de tijd houdt mij tegen,
ik kan niet terug,
de tijd is van nu,
wat geweest is
wordt een herinnering,
of is vergeten.
ik loop mijn pad
met de tijd in mijn handen,
de jaren smelten als
sneeuw, lossen op
in het heldere water,
de tijden van blijdschap
vermengd met tranen,
de tijden van verdriet
omzoomd door een lach.
ik loop langs de zee
met de tijd in mijn handen,
jaren glijden door mijn vingers
tussen schelpen en zand,
stromen mee met het tij,
de herinneringen blijven
totdat zij verbleken en
worden als schuim dat
danst op de golven.
aan de rand van het leven
valt de tijd uit mijn handen,
kaders vervliegen in
oneindige ruimte,
tijd wordt eeuwig.
Gerda Boevé
Geen opmerkingen:
Een reactie posten