De huischoreografen van Scapino
laten zich inspireren door het fameuze Parijse café De Zwarte Kat.
Centraal staat de hartstochtelijke kunstenaar die een zwervend,
losbandig bestaan lijdt en elk victoriaans fatsoen aan zijn laars lapt.
Als die vrijheid tot armoe leidt, dan moet dat maar. Misschien herhaalt
de geschiedenis zich, nu kunstenaarssubsidies in tijden van financiële
decadentie onder vuur liggen. Wie weet stevenen we af op een nieuwe
variant op het bohémienschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten